Znalazłam kilka przykładów, w których zastanawiam sie nad taka a nie inną formą:
dlaczego jest
"in te CONplacui" lub "in te COMplacui", chociaz podstawowy jest placeo, -ere, -cui, -citus
dlaczego jest
"IMpletum est tempus", czym sie to rozni od COMpletum?
(A pomyslec, ze to dopiero pierwszy rozdzial czytam...^^)
różnice znaczeniowe
różnice znaczeniowe
"Regere sanguine regere in veritatem est"
-
- Senator
- Posty: 309
- Rejestracja: śr 18 kwie 2007, 15:34
- Lokalizacja: Vereinigte Staaten von Groß-Österreich
Przedrostki te pochodzą od cum i in. Cum nie przetrwało w złożeniach w pierwotnej formie. Nie jestem pewien, jak wyjaśnić występowanie równoległe com i con, zapewne chodzi o upodobniania spółgłosek
Różnic między impleo a compleo jest taka sama, jak między polskim wypełnił się czas a spełnił się czas (biorąc poprawkę, że to drgie brzmi dla nas dziwnie, ale jest wszak "pełnia czasów").
Różnic między impleo a compleo jest taka sama, jak między polskim wypełnił się czas a spełnił się czas (biorąc poprawkę, że to drgie brzmi dla nas dziwnie, ale jest wszak "pełnia czasów").
Bons fut li siecles al tens ancienor,
Quer feit i ert e justise et amor,
Si ert credance, dont or n’i at nul prot ;
Toz est mudez, perdude at sa color :
Ja mais n’iert tels com fut als ancessors.
Quer feit i ert e justise et amor,
Si ert credance, dont or n’i at nul prot ;
Toz est mudez, perdude at sa color :
Ja mais n’iert tels com fut als ancessors.
- Martinus Petrus Garrulus
- Proconsul
- Posty: 2556
- Rejestracja: ndz 19 lut 2006, 23:18
- Lokalizacja: Kraków
prefiksem jest "con-". "n" asymiluje się do następujących po tym prefiksie spółgłosek płynnych, tzn: "l, m, r": conlabolo = collaboro, conmoveo = commoveo, conripio = corripio. natomiast przed spółgłoskami wargowymi, tj. "b" oraz "p", przechodzi w "m" dla uproszczenia wymowy - tzw. prawo ekonomii wysiłku - np: conpono = compono, conburo = comburo. zaznaczyć należy, że formy zasymilowane i uproszczone w wymowie są bardzo klasyczne, natomiast nieasymilowane - archaizowane. są to również w pewien sposób cechy dialektalne języka łacińskiego.
Nulli parcit hiems, nullus quoque frigore gaudet,
donec Ver veniat nos foveant pueri!
donec Ver veniat nos foveant pueri!