genetiv czy accusativ.......

[Mafdżer]

Mam małą wątpliwość w przetłumaczeniu zdania ;

Przyjaciele naszych przyjaciół są naszymi przyjaciółmi .

przyjaciele ..czyji ?? więc chyba powinno być;

Amici nostrorum amicorum nostri amici sunt

Co o tym myślicie ????

[innuendo]

Najlepiej w takim wypadku patrzeć na rekcję czasownika. W sumie nie wiem, czy będzie tu pasował genetivus possessivus. Chyba, że napiszesz " Przyjaciele należący do naszych przyjaciół są naszymi przyjaciółmi " Ale nie wiem, czy genetiv będzie tutaj dobry. U nas na zajęciach w takich wypadkach był używany zdaje się właśnie gen possessivus.

[Kore]

Genetivus possessivus jest jak najbardziej OK Nie używa się go przecież tylko wtedy, gdy coś jest czyjąś własnością w sensie dosłownym, ale często również w przenośni. Np. mos maiorum (przykład wzięłam z Samolewicza, więc na pewno jest dobrze).

[Martinus Petrus Garrulus]

a gdyby dać tu dativus?

Amici nostris amicis amici nostri sunt? ("przyjaźnie nastawieni do naszych przyjaciół")

ale pierwszym na myśl przychodzi mi na myśl genetivus i tak bym powiedział, o ile miałbym zamiar to powiedziec

a tak właściwie, to dlaczego masz jakakolwiek wątpliwość, ze mógłby tam sie pojawić accusativ?

Vos amicos bonos amicorum nostrorum habeo. chyba, że tu ale i tak genetivus zostaje

[Mafdżer]

dzieki za porady

[Kore]

O ile to pierwsze "amici" byłoby przymiotnikiem, nie rzeczownikiem, to tak. Wtedy mielibysmy: Homines amici nostris amicis... (ludzie przyjaźni dla naszych przyjaciół...). Wtedy byłby to dativus dopełnienia dalszego.

Ewentualnie jeszcze jako dativus commodi (bo jak się jest czyimś przyjacielem, to wiadomo, że na korzyść ), ale nie ulega chyba wątpliwości, że genetivus jest tutaj najlepszy

[Martinus Petrus Garrulus]

właśnie chodziło mi tu o dativus commodi albo possesoris tylko tak napisałem, cobyście uchwycili mój zamysł

[innuendo]

W sumie racja, że jest kilka opcji Ja obstaję jednak przy genetivie possessivie

[Martinus Petrus Garrulus]

w litaniach pojawia się:

esto nobis auxilium - libera nos domine...

to czyż nie mozna powiedzieć: Esto mihi amicus! albo: Amicus tibi sum? tyle, że to łacina koscielna, więc trzeba brac na to poprawkę