"Dziwne" litery w starodrukach łacińskich

[R. K. Miller]

Czy ktoś zna miejsce (najlepiej w sieci, bo jestem z dala od bibliotek), w którym można znaleść informacje o grafii druków z XV- XVI wieku? Chciałbym wziąć się za Valli "De Romani sermonis elegantia" i nie jestem w stanie sam sobie poradzić z pewnymi skrótami, które sa zastosowane w książce (koncówka XV wieku).

Przy okazji lektury zauważyłem kilka szczegóów, którymi może warto się podzielić: traktat zaczyna się od "Cum", z tym, ze C miało być chyba domalowane ręcznie, bo jest miejsce, a litery nie ma. Poza tym dyftong "ae" zapisywany jest jako "ę". Natomiast nad "i" z kreską na górze poległem, dlatego zwracam się do Was.

[innuendo]

W sensie "ę" czyli "e caudatum"
"i" z kreską na górze to najpewniej "in"
zdarzało się,że rubrykator nie domalował litery
chętnie w tym pomogę, tylko muszę to widzieć

[R. K. Miller]

Dziękuję nieprecyzyjnie się wyraziłem: kreska nad i jest w środku wyrazu:

http://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k59602h

(str. 16, początek)

[C]um sępe mecum nostro[rum] maorum aliorumq[ue] populorum: vel Regu[m] considero: Videntur mihi non modo dictionis nostri:- i tu następuje wyraz, którego nie umiem "doprowadzić do porządku". Z góry dziękuję pięknie z pomoc.

[innuendo]

A mogę prosić link do właściwej strony, bo odnaleźć się nie mogę
Na pewno maorum? Bo wg mnie, gdzieś "i" jest.

[R. K. Miller]

Oczywiście, maiorum, nie mam słownika z korektą w przeglądarce .

Wrzuciłem zrzut ekranu do serwisu:

http://www.wrzuta.pl/obraz/kZvgwKwDbB/w ... _elegancje

[innuendo]

To jest "nostri homines"
często w takim przypadku skryba wyrzuca nosówkę
Pisz do mnie, jeśli będzie jakiś problem lub jakieś pytanie odnośnie tegoż

[R. K. Miller]

Dziękuję! Nigdy bym na to sam nie wpadł, choć po Twoim wyjaśnieniu dostrzegam metodę .

[innuendo]

Tutaj ładnie "wyzbyto się" 2 nosówek
Nie ma sprawy Uwielbiam to