Łacina - Forum Latinum

Mam takie pytanie: jak odróżnić II koniugację od III, czasowniki należące od obu koniugacji mogą zawierać spółgłoski, np. docere i legere, i jak tu się nie pomylić...

Trzeba znać co najmniej dwie formy: 1. os. sing. ind. praes. act. (np. lego, doceo) i inf. praes. act. (podane przez Ciebie: legere, docere). W kon. II kończy się 1 os. sing. ind. praes. act. na "eo", w III - na "o" (niekiedy na "io"). Ewentualnie można rozróżniać po iloczasie przedostatniej sylaby infinitiwu praes. act.: w kon. III jest ona krótka (stąd akcent na 3. sylabę od końca w legere), a w kon. II - długa (akcentowana 2. sylaba od końca w docere).

Nie bardzo rozumiem, w czym rzecz ze spółgłoskami w czasownikach.

Aha, wnioskuję stąd, że II koniugacja nazywana jest drugą, ponieważ akcent pada na drugą sylabę od końca infinitivus praesentis activi, a III trzecią, gdyż akcent pada na trzecią sylabę od końca infinitivus praesentis activi.

Aha: jeszcze jedno...
Dlaczego w przypadku "docere" akcent pada na drugą sylabę od końca? Mogę to w jakiś sposób zauważyć? Czy z słownika dopiero o tym dowiem się?

PS doce-re (II konugacja) ---> -e-
leg-e-re (III koniugacja) ---> spółgłoska
To fragment przepisany z książki, stąd wspomniałam o samogłoskach.

Aha, wnioskuję stąd, że II koniugacja nazywana jest drugą, ponieważ akcent pada na drugą sylabę od końca infinitivus praesentis activi, a III trzecią, gdyż akcent pada na trzecią sylabę od końca infinitivus praesentis activi.

Myślę, że zbieżność jest raczej przypadkowa, ale kto wie...

Dlaczego w przypadku "docere" akcent pada na drugą sylabę od końca?

2. sylaba od końca w docere jest długa i dlatego akcent pada na nią.

Mogę to w jakiś sposób zauważyć? Czy z słownika dopiero o tym dowiem się?

Trzy źródła:
1) ktoś to poprawnie wymówi, wtedy akcent po prostu usłyszysz;
2) słownik, który podaje długości sylab;
3) znajomość tzw. "pierwszej formy podstawowej", czyli tutaj doceo.

PS. Mam nadzieję, że nie upraszczam jakoś przesadnie, o mulieres virique periti.