Hmm, to takie trochę ogólne pytanie. Odmiana jest wypisana w każdym podręczniku łaciny, więc to sobie daruję. Rozumiem, że chodzi o rozróżnienie typów deklinacji III, to tak na szybko:
1. spółgłoskowa (
abl.sg. -e G.pl -um)
do tej grupy należą rzeczowniki nierównozgłoskowe, które mają temat zakończony na jedną spółgłoskę. Po ludzku: jeśli mamy Nominativus z inną liczbą sylab niż Genetivus, a temat (jest w Genetywie po odcięciu końcówki) np. imperato
r-is, to Ablativus będzie wyglądał
imperatore, a Genetivus pluralis
imperatorum.
w ten sposób odmienia się także tzw. rodzina z pieskiem (i wieszczem, który był kochankiem matki) - wypisana w każdym podręczniku i przymiotniki w stopniu wyższym (tam jest końcówka
-ior, więc to logiczne)
2. samogłoskowa (
-i i
-ium)
tutaj odmieniają sie wszystkie przymiotniki III dekl. (poza paroma wyjątkami), rzeczowniki rodzaju nijakiego zakończone w Nominatywie na
-e (
mare),
-al (
animal) i
-ar i parę rzeczowników szczególnych (puppis, turris itp. - też będą wypisane w podręczniku)
3. mieszana (
-e i
-ium)
rzeczowniki równozgłoskowe - czyli takie, które mają tę samą ilość sylab w Nominatywie i Genetywie, np.
civis (N)
civis (G) i takie rzeczowniki, których temat kończy się na dwie i więcej spółgłosek np.
mel, mellis => abl.
melle g.pl
mellium
Do tego dochodzi kupa wyjątków, wyrazów o szczególnej odmianie itp. Wszystko to można znaleźć w podręczniku Jurewicza dla lektoratów (taki pomarańczowy), a jak nie to w gramatykach (choćby Wikarjaka). Ostatecznie pozostaje internet, np.
tu.
To chyba wszystko, co najważniejsze. Reszta jest milczeniem.