Łacińskie lektury

Loghe · Post autor: **Loghe** » wt 03 lut 2009, 21:13

veniam peto ;P No bo w pierwszym poscie nie ma mowy nic o średniowieczu

z resztą średniowieczny brali wszystko od starożytnych także, jakaś tam cząstka i Cyceronka się znajdzie

Flavius Aetius · Post autor: **Flavius Aetius** » wt 03 lut 2009, 21:25

Na pewno zwłaszcza, że przez sporą część średniowiecza uczone tonsury uważały Arpinatę głównie za filozofa, a nie za człowieka, którym stał się przez chrzest Petrarkowych łez. Że Cyceron był prawie takim filozofem, jak poetą, to już inna sprawa, ale cóż innego mieli począć ludzie, którzy z Greków znali tylko potrzaskanego Arystotelesa, a i to nie od razu. Cyceron więc był takim Winterfresh dla cuchnących ust nauki średniowiecznych klasztorów, kiedy już Arystoteles zbytnio się popsował. Niemniej brawa dla Piotra Lombarda, Lanfranca i ekipy, że próbowali.

Loghe · Post autor: **Loghe** » wt 03 lut 2009, 22:05

Mnie tam średniowiecze w ogole nie interesuje, tak samo starochrześcijaństwo

bleeh wszystko zepsuli.

Flavius Aetius · Post autor: **Flavius Aetius** » wt 03 lut 2009, 22:29

Nie no, dlaczego, według Juliana Krzyżanowskiego byli niezbędni. Zaraz mediewiści rozpętają przeciwko Tobie krwawą krucjatę, po czym poddadzą torturom, aby w końcu spalić na stosie przy miarowym wyciu zebranego tłumnie chamstwa, gdy kolejny z uniżonych sług Bożych dorzuci następną szczapę w obronie matki Kościoła przed podobnymi heretykami.

Mi się wydaje, że o wiele więcej zepsuli romantycy, bo jak długo można było przeciągać tryumf oszklonej filologii klasycznej nad zawsze wierzącym i czującym serduszkiem? Rok 1600 był to dziwny rok.

innuendo · Post autor: **innuendo** » wt 03 lut 2009, 22:48

To odzywam się ja, która lubi i średniowiecze i romantyzm. Jakoś bym na Waszym miejscu tak nie beatyfikowała tego Cycerona. Ale to moja opinia.

Keraunos · Post autor: **Keraunos** » wt 03 lut 2009, 23:24

Też lubię średniowiecze choć swojego czasu go nie lubiłem.
Dawno temu tyle że wtedy nie miałem takich wynalazków jak internet też bym pewnie napisał jak Loghe:

"Mnie tam średniowiecze w ogole nie interesuje, tak samo starochrześcijaństwo bleeh wszystko zepsuli."

ale z biegiem czasu się przekonałem. Ma swój urok. Inny niż antyk ale też ciekawy.

R. K. Miller · Post autor: **R. K. Miller** » pn 09 lut 2009, 21:06

Loghe pisze:Mnie tam średniowiecze w ogole nie interesuje, tak samo starochrześcijaństwo bleeh wszystko zepsuli.

Taaak, mnisi i Goci wszystko popsuli. Stary to zabobon intelektualny, a jak widać, wciąż żywy, zaskakujące.

innuendo · Post autor: **innuendo** » wt 10 lut 2009, 00:06

Ach ci źli Goci!

Regiomontanus · Post autor: **Regiomontanus** » pt 13 lut 2009, 02:29

Zostawiając na chwilę Gotów, pytanie z innej beczki: w najnowszym numerze Mówią Wieki jest artykuł o jedynej łacińskiej "powieści" z czasów antycznych, która dotrwała do naszych czasów, Asinus aureus Luciusa Apuleiusa. Pomyslałem sobie, że może warto by to kiedyś przeczytać. Czy ktoś z Was może czytał i może coś powiedzieć nt. tego tekstu - jak się to czyta, i na ile jest trudny?

P.S. Dzięki wszystkimi za sugestie dot. lektur średniowiecznych.

innuendo · Post autor: **innuendo** » pt 13 lut 2009, 10:27

Może momentami sprawiać problemy w zrozumieniu, ale sam tekst, jak to romans, czyta się świetnie

Regiomontanus · Post autor: **Regiomontanus** » pn 23 mar 2009, 21:23

innuendo pisze:Diariusze są fajne. Polecam (H)Ungaria Magna
Gesta Francorum też fajne.

Właśnie skończyłem Gesta Francorum, mocne, zwłaszcza opis oblężenia i zdobycia Antiochii...

Co do (H)Ungaria Magna, czy można to znaleźć gdzieś w internecie? Szukałem, ale nic nie znalazłem.

Keraunos · Post autor: **Keraunos** » pn 23 mar 2009, 22:05

Jak juz czytałeś Gesta Francorum to polecam Alberta z Akwizgranu.
też opis pierwszej krucjati i panowania Gorfryda i Baldwina z Boulogne.

Bardzo szczegółówy 12 ksiąg - u mnie 190 stron druku czcionką 10 z pojedyńczym odstępem. Język prosty (praktycznie wogóle nie musiałem zaglądać do słownika przy lekturze), ale poprawny.

Dokładna nazwa
Albericus Aquensis Historia Expeditionis Hierosolymitanae

A znowu jak ktoś lubi prawdziwe klimaty średniowiecza polecam:
Raimundus de Agiles Historia Francorum Qui Ceperunt Jerusalem
Fajny styl, wiele wizji, snów rozmów ze świętymi, itp. Opis oblężenia Antiochii też jest ale w zupełnie innym stylu.

Zresztą razem się one uzupełniają.
Bo
Gesta Francorum przestawia wydarzenia od strony Bemunda i Normanow
Albertus Aquensis od strony północnych francuzów - Godfryda i Baldwina
a Raimundus de Agiles od strony prowansalskiej - Rajmund z Tuluzy.

Z kazdej strony niby to samo a nie to samo

innuendo · Post autor: **innuendo** » pn 23 mar 2009, 22:25

(H)Ungaria Magna podobno ma jakieś wydanie książkowe. Ale nic bliżej mi nie wiadomo, gdyż posiadam jedynie rękopis i z niego właśnie czytałam

Jeśli na coś wpadnę, to dam znać.
Ja przyznam, że ostatnio u mnie wzięciem cieszy się Owidiusz i jego Metamorphoses i Ars amandi. Nie wiem czemu, ale oba te teksty wywołują u mnie jakąś bliżej nieokreśloną radość i przy niektórych fragmentach śmieję się głośno, a śmianie (szczególnie przy lekturze) mi się nie zdarza.

C. Iulius Aquilius · Post autor: **C. Iulius Aquilius** » wt 24 mar 2009, 15:11

Ostatnio czytałem "Monarchię" Dantego. Ciekawy temat i karkołomna łacina

Regiomontanus · Post autor: **Regiomontanus** » wt 24 mar 2009, 15:30

Keraunos pisze:Jak juz czytałeś Gesta Francorum to polecam Alberta z Akwizgranu.
też opis pierwszej krucjati i panowania Gorfryda i Baldwina z Boulogne.

Dzięki. Teraz czytam Historia Apollonii regis Tyri, jak skończę, przyjrzę się tytułom, ktore wymieniłeś.

C. Iulius Aquilius pisze:Ostatnio czytałem "Monarchię" Dantego. Ciekawy temat i karkołomna łacina

Temat faktycznie wyglada interesująco - ale dlaczego karkołomna, karkołomnie trudna, czy karkołomnie niepoprawna?

A tak swoją drogą to szkoda, że Divina Commedia nie została napisana po łacinie...