Pecunia non olet

[Atalanta]

Witam,
Pecunia non olet - sentencja znana. Jednak nie mam pewności swąd pochodzi. Powszechnie się przyjmuje że zawarli ją Swetoniusz i Kasjusz Dion przypisując Wespazjanowi. Ostatnio spotkałam się z wersją jakoby Cyceron także jej użył w dialogu "O mówcy" Czy ktoś mógłby to potwierdzić?

[Keraunos]

A gdzie to jest dokładnie u Swetoniusza bo nie bardzo mogę w żywocie Wespazjana znaleźć?

[Alopex Lagopus]

Hmm... ja z kolei nie znalazłem nic u Cycerona...

[Regiomontanus]

Samego "pecunia non olet" to u Swetoniusza też nie ma, natomiast sama historia jest:

http://penelope.uchicago.edu/Thayer/L/R ... n*.html#23

[Keraunos]

Ale ciekawe gdzie po raz pierwszy zapisano sam zwrot "pecunia non olet"

[Alopex Lagopus]

Hmm...

Sprawdziłem jeszcze raz w Oratorze, przjerzałem jeszcze raz Swetoniusza (Vesp., 23 - gdyby ktoś jeszcze szukał) i Kassjusza Diona:

καὶ πρὸς τὸν Τίτον ἀγανακτοῦντα τῷ τοῦ οὔρου τέλει, ὃ καὶ αὐτὸ μετὰ τῶν ἄλλων κατεδείχθη, εἶπε, λαβὼν ἐξ αὐτοῦ χρυσοῦς πεπορισμένους καὶ δείξας αὐτῷ, ‘ἰδού, τέκνον, εἴ τι ὄζουσιν (łac.: vide, fili, an quid olent).’ (HR, 65, 14).

Szukałem chyba wszędzie, gdzie się dało - ale nie ma nic! W jakiejś angielskiej księdze z sentencjami łacińskimi znalazłem tylko informację, że fraza pecunia non olet jest rozszerzoną wersją tych podawanych przez historyków (a więc powyższych). I że czasem jeszcze spotykana jest rzadsza wersja: aes non olet. Z tym z kolei ja się nigdy nie spotkałem...

[Keraunos]

To bardzo ciekawe, że tak znana sentencja jest tylko pewna przeróbką greki a nie dosłownym zapisem, choć w setkach miejsc przytacza się ją jako słowa Wespazjana.