Prośba o sprawdzenie

[skimos]

W poniedziałek mam koło zaliczeniowe z łaciny - po 2 semestrach nauki, podczas których, przyznaję się, niewiele się uczyłam
Koło będzie ogólnie z wszystkiego - babka da nam zdania z różnych tekstów, a my będziemy musieli w nich pozmieniać czasy/tryby/liczby/przypadki etc.

Wiem, że podstawą jest wykucie końcówek i odmian, ale muszę też trochę poćwiczyć te zmienianie form zdań. I stąd moja prośba - o sprawdzenie moich wymysłów
Sama wymyślałam prowizoryczne zdania więc proszę o wyrozumiałość
Jeśli ktoś ma jakieś propozycje ćwiczeń do porobienia w podobnym stylu to poproszę (nasz podręcznik jest pod tym względem beznadziejny)

1. Te voco. -> Tu a me vocaris.
2. Puer me narrat fabulam. -> Fabula a puero mihi narratur.
3. Discipula librum habet -> (ACI) Liber discipulae est.
4. Puella cantat cantionem. -> Cantio a puella cantatur.
5. Audimus cantiones. -> Cantiones a nos audiuntur.
6. Julia libros legit. -> (Conj.) Julia libros legiat. -> (Conj. Pas.) Libri a Julia legiantur.
7. -||- -> (Pas.) Libri a Julia leguntur.
8. Pater filium habet. -> Filius patro est.
9. Pater filium habebat. -> Filius patro fuit. (???)

Pytanie - czy można przerobic verba deponentia na stronę bierną? Czy w ogóle nie ma takiej możliwości? (zastanowiło mnie to bo v.dep. odmienia się w stronie biernej, a gdybyśmy jeszcze chcieli od niej stronę bierną, to co? (bo tłumaczy się ją jako czynną?)

Dziękuję za odpowiedzi i sugestie

[Celtis]

1. Te voco. -> Tu a me vocaris.
2. Puer me narrat fabulam. -> Fabula a puero mihi narratur.

ok.

3. Discipula librum habet -> (ACI) Liber discipulae est.

też ok, ale gdzie tu ACI?

4. Puella cantat cantionem. -> Cantio a puella cantatur.
5. Audimus cantiones. -> Cantiones a nos audiuntur.

ok.

6. Julia libros legit. -> (Conj.) Julia libros legiat. -> (Conj. Pas.) Libri a Julia legiantur.

legAt i legAntur.

7. -||- -> (Pas.) Libri a Julia leguntur.
8. Pater filium habet. -> Filius patro est.
9. Pater filium habebat. -> Filius patro fuit.

ok. w ostatnim może raczej "erat", jeżeli czas ma się zgadzać dokładnie

Pytanie - czy można przerobic verba deponentia na stronę bierną? Czy w ogóle nie ma takiej możliwości? (zastanowiło mnie to bo v.dep. odmienia się w stronie biernej, a gdybyśmy jeszcze chcieli od niej stronę bierną, to co? (bo tłumaczy się ją jako czynną?)

to mamy pecha jeżeli deponens nie może mieć też znaczenia biernego, to się używa innego czasownika na przykład, ale bardziej biernej strony utworzyć się już nie da

[skimos]

Dziękuję

3. Discipula librum habet -> (ACI) Liber discipulae est.

też ok, ale gdzie tu ACI?

Yyy hmm No tak trochę jeszcze nie rozumiem ACI, to by było chyba: Video discipulam librum habere. (??)

6. Julia libros legit. -> (Conj.) Julia libros legiat. -> (Conj. Pas.) Libri a Julia legiantur.

legAt i legAntur.

Ach no tak

[skimos]

Mam kolejnych kilka przykładów do sprawdzenia jeśli ktoś byłby tak uprzejmy
Tym razem przerabiałam zdania z tekstów które dostaliśmy, z różnym skutkiem

1. Caesar dictator factus est. -> (ACI) Video Caesarum dictator factus esse. (czy dictatore facto? tu już się kompletnie zamotałam)
2. Croesus Solone divitior, sed Solo Croeso sapientior erat. -> (ACI) Audio Croesum Solone divitior, sed Solone Croeso sapientior esse. (OMG chyba sporo namieszałam. Jak zrobić bezokolicznik czasu przeszłego? Można w ogóle?)

na razie tyle bo chyba muszę sobie przerwę zrobić :/

[Celtis]

Yyy hmm Smile No tak Smile trochę jeszcze nie rozumiem ACI, to by było chyba: Video discipulam librum habere. (??)

tak

1. Caesar dictator factus est. -> (ACI) Video Caesarum dictator factus esse. (czy dictatore facto? tu już się kompletnie zamotałam)

trochę zamotałaś dictatore facto to jakbyś chciała mieć AA. jeżeli chcesz zrobić ACI, to najprościej zamieniasz wszystko, co jest w nominativie, na accusativus, a wszystko w indicativie na infinitivus. jeżeli jest mowa o I albo II sobie, to wstawiasz jeszcze odpowiedni zaimek osobowy (librum legis -> video te librum legere). spróbuj teraz sama poprawić to, co jest pogrubione (przy czym Cezar ma dobry przypadek, tylko złą końcówkę- to III deklinacja)

2. Croesus Solone divitior, sed Solo Croeso sapientior erat. -> (ACI) Audio Croesum Solone divitior, sed Solone Croeso sapientior esse. (OMG chyba sporo namieszałam. Jak zrobić bezokolicznik czasu przeszłego? Można w ogóle?)

w ogóle można - używasz wtedy infinitivu perfecti, który brzmi "fuisse". pogrubione słowa - przypadek do poprawki, j.w.
[/b][/quote]

[skimos]

jeżeli chcesz zrobić ACI, to najprościej zamieniasz wszystko, co jest w nominativie, na accusativus, a wszystko w indicativie na infinitivus

Ha! Chyba zakumałam To sie nazywa wyjaśnienie na chłopski rozum

1. Caesar dictator factus est. -> (ACI) Video Caesarem dictatorem factum esse.
2. Croesus Solone divitior, sed Solo Croeso sapientior erat. -> (ACI) Audio Croesum Solone divitiorem, sed Solonem Croeso sapientiorem fuisse.

Poproszę o potwierdzenie

[Celtis]

teraz dobrze

[skimos]

Dziękuję

Tworzę dalej, rzucam sie na głęboką wodę:
1. Romani Aeneam proavum suum putabant. -> (ACI) Scio omanos Aeneam proavum suum putavisse. (Tu własnie nie jestem penwa czy reszta rzeczowników w przypadkach innych niż N. zostaje w swoich formach)

2. Reddam tibi uxorem.-> (ACI) Audio te uxorem reddita esse. (??? nie wiem co to za twór mi wyszedł, w ogóle jakoś nie mam pomysłu na ACI tego zdania :/) a może Audio eum te uxorem reddita esse?

Aż mi się kusi zmieniając na ACI dać końcówkę osobową, np. Lego agricolam aliquando fuisse(t).. ale to byłoby źle, nieprawdaż?

A gdy chcę napisac ACI w czasie przeszłym, tzn. v.regens w czasie przeszłym, to jest następstwo czasowe czy też nie?
Np. Julia Romeum (strzelam) amabat. -> Lego Juliam Romeum amavisse. -> Legi Juliam Romeum amavisse/amaverat? EDIT: chyba jednak amavisse, bo właśnie patrzę, że po pierwsze musi byc infinitivus, a przecież nie ma infinit. plusquamperf. Przynajmniej u mnie w głowie nie ma

[Celtis]

1. Romani Aeneam proavum suum putabant. -> (ACI) Scio omanos Aeneam proavum suum putavisse. (Tu własnie nie jestem penwa czy reszta rzeczowników w przypadkach innych niż N. zostaje w swoich formach)

tutaj masz podwójce ACI, więc zmieniasz tylko poprzednie v.regens na infinitivus, cała reszta zostaje bez zmian. przy zamianie na ACI, jeżeli masz coś w innym przypadku niź nom., zostawiasz bez zmian

2. Reddam tibi uxorem.-> (ACI) Audio te uxorem reddita esse. (??? nie wiem co to za twór mi wyszedł, w ogóle jakoś nie mam pomysłu na ACI tego zdania :/) a może Audio eum te uxorem reddita esse?

oj, wyszedł twór popierwsze, wykonawcą czynność jest I osoba, więc w przekształconym zdaniu musi być "me". tibi zostaje bez zmian, bo nie jest nominativem. "uxorem" - ok. natomiast - czasownik, skoro to futurum, wymaga też infinitivu futuri passivi - wyszłoby z tego "audio me tibi uxorem reditum iri".

Aż mi się kusi zmieniając na ACI dać końcówkę osobową, np. Lego agricolam aliquando fuisse(t).. ale to byłoby źle, nieprawdaż? Smile

prawdaż

A gdy chcę napisac ACI w czasie przeszłym, tzn. v.regens w czasie przeszłym, to jest następstwo czasowe czy też nie?
Np. Julia Romeum (strzelam) amabat. -> Lego Juliam Romeum amavisse. -> Legi Juliam Romeum amavisse/amaverat? EDIT: chyba jednak amavisse, bo właśnie patrzę, że po pierwsze musi byc infinitivus, a przecież nie ma infinit. plusquamperf. Przynajmniej u mnie w głowie nie ma

w ogóle nie ma następstwo czasów w ACI zależy od tego, co się chce powiedzieć, nie musi być koniecznie tak, że jeżeli verbum regens jest w czasie przeszłym, to infinitivus od razu też musi

[skimos]

Ok, powiedzmy że zrozumiałam

Ale im więcej na to wszystko patrzę tym większy mam mętlik w głowie..

Kolejne zdanka (znowu cofam się do łatwiejszych):
1. Julia scribit epistulas. -> ACI Juliam epistulas scribere.
2. Julia scribet epistulas. -> ACI Juliam epistulas scriburae esse.
3. Julia scribebat epistulas. ACI Juliam epistulas scribisse.
(już mi się mieszają odmiany w różnych czasach )

4. Cicero scriptor egregius erat. -> Ciceronem scriptorem egregius fuisse.

I może na stronę bierną:
1. Epistulae a Julia scribuntur.
2. Epistulae a Julia scribentur.
3. Epistulae a Julia scribebantur.

Ach, jak bym chciała żeby było dobrze


EDIT: Mam kolejny rebus Zdanie: Sine amicis vita tristis esset. oznacza Bez przyjaciół życie byłoby smutne. Jednak skąd pochodzi forma esset?

[Celtis]

1. Julia scribit epistulas. -> ACI Juliam epistulas scribere.

ok. rozumiem, że "ACI" oznacza tutaj "dowolne verbum regens"?

2. Julia scribet epistulas. -> ACI Juliam epistulas scriburae esse.

hmm, to nie jest jednak infinitivus futuri - jeżeli już, to "scripturam esse".

3. Julia scribebat epistulas. ACI Juliam epistulas scribisse.

prawie ok, tylko temat perfecti jest inny - scripsisse będzie

4. Cicero scriptor egregius erat. -> Ciceronem scriptorem egregius fuisse.

miało być wszystko w nom. na acc.

1. Epistulae a Julia scribuntur.
2. Epistulae a Julia scribentur.
3. Epistulae a Julia scribebantur.

wsio ok

EDIT: Mam kolejny rebus Zdanie: Sine amicis vita tristis esset. oznacza Bez przyjaciół życie byłoby smutne. Jednak skąd pochodzi forma esset?

to coniunctivus, jeżeli o to chodzi

[skimos]

Dziękuję
Jejku, o tylu rzeczach na raz trzeba myśleć...

a co do ostatniego - domyślam się że to conj. ale jaki dokładnie? przyszły?

[Celtis]

przyszłego jako osobnej formy nie ma - to jest con. imperfecti jako irrealis

[innuendo]

eeee imperfectum to czas przeszły a nie przyszły Futurum nie ma coniunctivu.

[Celtis]

bo tam miało być, że przyszłego nie ma, już poprawiłam dzięki, innu