odmiana zaimka wskazującego - ipse

[siekierka7]

Witam,

mam pytanie, pewnie głupie ale łaciny uczę się od 3 godzin, więc wybaczcie :

mamy zaimki wskazujące np. ipse (sam) i teraz znalazłem tabele z odmianami, wygląda ona tak:

Nom. is – ea – id / ei (ii) – eae – ea
Gen. eius / eorum – earum – eorum
Dat. ei / eis (iis, is)
Acc. eum, eam, id / eos – eas – ea
Abl. eo – ea – eo / eis (iis, is)


ALE w/w 'ipse' nie odmienia się w ten sposób, bo już w nominativus mamy: ipse – ipsa – ipsum.

Więc o co tutaj chodzi? ipse to jest jakiś wyjątek? Czy może odmienia to się w jakiś inny sposób?

Z góry dzięki za odpowiedź

[Fluvius Magnus]

Aż chciałoby się przywołać przykład sanskrytu...

Ipse odmienia się jak is/ea/id, tylko nominativ inny i tyle, końcówki takie same.

[siekierka7]

Czyli odmiana w nominativ to wyjątek, a reszta już wg reguły? Dzięki za pomoc!

[Alopex Lagopus]

Nie do końca o to chodzi.
Paradygmat is to jest paradygmat tzw. odmiany zaimkowej, której charakterystyczną cechą jest, że Gen. i Dat. (sg) przyjmują tę samą końcówkę dla wszystkich trzech rodzajów.
Te końcówki to odpowiednio -ius (ipse => ipsius / iste => istius / idem (*isdem) => eiusdem) i -i (ipsi/isti/eidem).
Reszta przypadków tworzy się regularnie, tzn. dołącza się końcówki I/II deklinacji (N. ipse => Acc. ipsum/ipsam).