Pozwolę sobie co nieco uzupełnić:
Zaimki
hic, iste, ille - to zaimki wskazujące, które zasadniczo wyrażają
bliskość/dalekość danego obiektu od nadawcy oraz odbiorcy.
Hic - ten blisko nadawcy (mnie)
Iste - ten blisko odbiorcy (ciebie)
Ille - ten daleko od nadawcy i odbiorcy
Przykład:
Philosophia non
illa de natura, sed
haec in qua de hominum vita disputatur, a Socrate inventa est (filozofia - nie ta, która mówi o naturze, ale o życiu ludzi, została wynaleziona przez Sokratesa).
Poza tym, jeśli mamy
ille i
hic w jednym zdaniu i odnoszą się one do obiektów wymienionych poprzednio, to
ille wskazuje na ten wcześniejszy, zaś
hic - na późniejszy, np:
Cave
Catoni anteponas
Socratem;
illius enim facta,
huius dicta laudantur (strzeż się, abyś nie przedkładał Sokratesa nad Katona; Tego pierwszego chwali się za czyny, drugiego zaś - za słowa).
Oprócz tego
ille ma dodatkowe pozytywne nacechowanie - może znaczyć "ten sławny", "ten wielki";
iste zaś przeciwnie - "ten okropny", "ten godny pogardy", np.
Ille Horatius multa carmina scripsit;
Iste Catillina coniurationem contra rem publicam fecit.