Czy mógłby ktoś mi wytłumaczyć pewien casus powszechnie spotykany w podręcznikach łaciny, jak i na stronie lacina.strefa.pl: jak dotąd tkwiłam w przekonaniu, iż parisyllaba zakończone w N.Sing. na -is,-es odmieniają się według III dekl. typu mieszanego, natomiast w podręcznikach często rzeczowniki o takich zakończeniach zamieszczane są w czytankach do lekcji objaśniających typ spółgłoskowy (e.g. Lingua latina ad usum medicinae studentium, pag.37), podobnie jest na stronie lacina.strefa.pl, wpisując np. słowo mensis,-is, pojawia się odmiana tegoż według III typu spółgłoskowego, czyli w Gen. Pl. jest końcówka -um, gdzie, moim zdaniem, powinna być -ium.
Chyba że jest pewna reguła niepisana i dotąd niespotykana w gramatykach, objaśniająca powyższe zjawiska. Bardzo proszę o odpowiedź.[/b][/i]
