Akcent i -que
Akcent i -que
Skoro "que" zawiera grupe spolglosek to czy zawsze jest tak, ze akcent wyrazu, do ktorego -gue zostaje doczepione bedzie zawsze padal na przedostatnia sylabe?
zabili mi żółwia
-
Martinus Petrus Garrulus
- Proconsul
- Posty: 2556
- Rejestracja: ndz 19 lut 2006, 23:18
- Lokalizacja: Kraków
jeśli wyraz kończy się na samogłoskę krótką, np:
vina (pl od vinum) to akcent zostaje pada na trzecią od końca: vinaque
jeśli ostatnia i przedostatnia jest krótka, to się przesuwa na 3 od końca po dodaniu -que: muneraque
munera => muneraque
jeśli kończy się na długą z natury: vino (abl et dat od vinum) "o" staje się drugą od końca i wtedy pada tam akcent, gdyż długa stanęła na 2 miejscu: vinoque
jeśli wyraz kończy się na spółgłoskę, enklityka tworzy pozycję i wzdłuża samogłoskę: vinorum => vinorumque
myślę, że dość czytelnie:)
vina (pl od vinum) to akcent zostaje pada na trzecią od końca: vinaque
jeśli ostatnia i przedostatnia jest krótka, to się przesuwa na 3 od końca po dodaniu -que: muneraque
munera => muneraque
jeśli kończy się na długą z natury: vino (abl et dat od vinum) "o" staje się drugą od końca i wtedy pada tam akcent, gdyż długa stanęła na 2 miejscu: vinoque
jeśli wyraz kończy się na spółgłoskę, enklityka tworzy pozycję i wzdłuża samogłoskę: vinorum => vinorumque
myślę, że dość czytelnie:)
Nulli parcit hiems, nullus quoque frigore gaudet,
donec Ver veniat nos foveant pueri!
donec Ver veniat nos foveant pueri!
Czyli tak:
(wszystkie przyklady pochodza z de bello Gallico, II, 1-5. Ksiegi, ktora niebawem bede zdawac na egzaminie i ktora stanowi o moim byc-nie byc na IFK..). Przepraszam za brak polskich znakow.
diebusque,
literisque ,
obsidesque,
reliquisque,
celeriusque,
ceterisque,
consanguineosque,
quantaeque,
Rhenumque,
solosque,
affinitatibusque,
liberaliterque.
Bardzo prosze o sprawdzenie i korekte.
[/b]
(wszystkie przyklady pochodza z de bello Gallico, II, 1-5. Ksiegi, ktora niebawem bede zdawac na egzaminie i ktora stanowi o moim byc-nie byc na IFK..). Przepraszam za brak polskich znakow.
diebusque,
literisque ,
obsidesque,
reliquisque,
celeriusque,
ceterisque,
consanguineosque,
quantaeque,
Rhenumque,
solosque,
affinitatibusque,
liberaliterque.
Bardzo prosze o sprawdzenie i korekte.
[/b]
zabili mi żółwia
A co powiecie o tym:
etc.When an enclitic is joined to a word, the accent falls on the syllable next before the enclitic, whether long or short: as, dĕă'que, ămārĕ've, tĭbĭ'ne, ită'que (and ... so), as distinguished from i'tăque (therefore). So (according to some) ex'inde, ec'quandō,
To stąd: Allen and Greenough's New Latin Grammar for Schools and Colleges (eds. J. B. Greenough, G. L. Kittredge, A. A. Howard, Benj. L. D'Ooge)
etc.When an enclitic is joined to a word, the accent falls on the syllable next before the enclitic, whether long or short: as, dĕă'que, ămārĕ've, tĭbĭ'ne, ită'que (and ... so), as distinguished from i'tăque (therefore). So (according to some) ex'inde, ec'quandō,
To stąd: Allen and Greenough's New Latin Grammar for Schools and Colleges (eds. J. B. Greenough, G. L. Kittredge, A. A. Howard, Benj. L. D'Ooge)
Πλεῖν ἀνάγκη, ζῆν οὐκ ἀνάγκη
A w Wikariaku jest napisane: "Enklityki (...) opierają się o wyraz poprzedzający, tworząc z nim tzw. zestój akcentowy. Zasady akcentowania stosują się do zestoju jako całości.
W Jurewiczu: "Enklityki (...) wpływają na przesunięcie akcentu wyrazu, do którego są dołączone, na pierwszą jego zgłoskę od końca. Jeżeli jednak przedostatnia zgłoska wyrazu poprzedzającego enklityke jest długa, akcent nie ulega zmianie."
No to jak w końcu?
W Jurewiczu: "Enklityki (...) wpływają na przesunięcie akcentu wyrazu, do którego są dołączone, na pierwszą jego zgłoskę od końca. Jeżeli jednak przedostatnia zgłoska wyrazu poprzedzającego enklityke jest długa, akcent nie ulega zmianie."
No to jak w końcu?
zabili mi żółwia