Łacina - Forum Latinum

Hej,

Nurtuje mnie jedna rzecz, pewnie banalna
Weźmy taki fragment Wulgaty:

Si perfodiens nocte parietem inventus fuerit fur et percusserit eum alius et mortuus fuerit hic, non est homicida is qui percusserit eum.


Dlaczego w tym fragmencie używa się akurat konstrukcji participium perf. pass. + fuerit? Czy to użycie byłoby dopuszczalne w łacinie klasycznej?
I czy to "fuerit" tutaj, to indicativus futuri II, czy con. perfecti?

Pomóżcie proszę mi to rozjaśnić. Z górydzięki.

trzeba wspomnieć o tym, że w łacinie późnej zatracono nieraz granicę pomiędzy participium i opisową formą bierną niektórych czasów, a przymiotnikiem...

mówimy bowiem: pulcher fuerit i jednocześnie occisus fuetit (połączenie "przymiotnika" zabity z czasownikiem - orzeczenie imienne) - dlatego w słownikach niektóre participia perfecti, które lubiono łączyć z czasownikiem "esse" w formach, które nie występują w formach opisowych strony biernej, są podawane jako osobne hasła przymiotnikowe

inny przykład: decretum jako porticipium od decerno, albo jako rzeczownik "postanowienie" - i można: decretum erat - zostało postanowione wcześniej albo decretum erat - było takie postanowienie

myślę, że i tu mamy do czynienia z czymś takim

Czyli w takim razie owo "fuerit" to con. perfecti, a zdanie "Si perfodiens nocte parietem inventus fuerit fur et percusserit eum alius et mortuus fuerit hic..." to okres warunkowy możliwy?
Ale dlaczego nie użyto con. praesentis?

być może ktoś chciał tu utworzyć okres warunkowy w jakis nieudolny sposób - pamiętać należy, że pisma świętego jest wersji wiele, a wydawca, mógł przeoczyć coś, co w innym rękopisie jest napisane lepiej i poprawniej - podaj mi proszę źródło - tzn. księgę, rozdział i wers oraz wydanie, z którego jest to wzięte - sprawdzę, jak to jest oryginalnie po hebrajsku

trzeba również zwrócić uwagę na to, że gramatyka hebrajska jest diametralnie inna, niż łacińska - być może tę różnicę chciał pokazać tłumacz, przy czym zrobił to niezbyt umiejętnie

w języku hebrajskim nie ma czasów, są aspekty: dokonany i niedokonany - można czasem używać tych dwóch dla oddania przyszłości: jeśli znaleziony będzie... jeśli go zabije a tamten "stanie się martwy" - czyli aspekt dokonany w przyszłości - i może to chciał tłumacz oddać

logiczne byłoby, gdyby to było futurum

Jest to Exodus 22,2. Niestety, wydania nie znam, ale na pewno nie jest to Wulgata św. Hieronima.
W "kanonicznej" Wulgacie przekład brzmi inaczej:

Si effringens fur domum sive suffodiens fuerit inventus et accepto vulnere mortuus fuerit, percussor non erit reus sanguinis.

W tym przekładzie "fuerit" to już na pewno futurum.