Łacina - Forum Latinum

Witam!
Byłbym wdzięczny za podanie prawidłowej liczby mnogiej od pojedynczego "actus reus".

Spotkałem się z:
-actus rei
-acti rei

Przyznam się, że nie znam się na łacinie, ale jakaś krótka regułka (w razie kłopotu, abym miał argument w dyskusji) byłaby mile widziana (np: "w tym wypadku zarówno rzeczownik jak i przymiotnik ulegają deklinacji" albo "rzeczownik actus jest wyjątkiem i ma taką samą liczbę mnogą jak pojedynczą" etc.)

Dziękuję za pomoc!

Pozdrawiam,
Theriel

āctus, actūs, m – czyn est nōmen substantivum quārtae dēclīnātiōnis quia genetīvō singūlārīs habet exitum ūs. ERGO fōrma nōminātīvī plūralis est āctūs

Bóg ci zapłać dobry człowieku.

Tak trochę OT: Istnieje może jakiś dobry słownik łaciński w internecie posiadający deklinacje i koniugacje? Abym nie musiał za każdym razem szukać pomocy...

Ewentualnie papierowy słownik godny polecenia (może być lat-eng).

theriel pisze:Tak trochę OT: Istnieje może jakiś dobry słownik łaciński w internecie posiadający deklinacje i koniugacje?
Ewentualnie papierowy słownik godny polecenia (może być lat-eng).

FORTASSE
Charlton T. Lewis, An Elementary Latin Dictionary
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary
Perseus Word Study Tool: Morphological Analyses for Inflected Latin Words

Dzięki serdeczne!

Mógłbym jeszcze zapytać z czego wynika to, że zaznaczasz długie samogłoski w pisowni? Nie spotkałem się z czymś takim w wielu oryginalnych tekstach.

To znaczy, że:
1)Wymawia się je jako długie i wszyscy to wiedzą, więc dawniej pomijali to w normalnym zapisie?
2)Długie samogłoski były używane tylko na przestrzeni jakiegoś okresu i później już ich nie używano?
3)Jakiś inny powód

Z góry dziękuję za pomoc.

Pozdrawiam,
Theriel

Wtrącę się

1) Tak, Rzymianie to wiedzieli, a warto się ich nauczyć, gdyż przydaje się to przy niektórych wątpliwościach oraz czytaniu heksametrem.

A słownik papierowy polecę Kumanieckiego.

To jeśli chcesz się uczyć długości to odradzam Kumanieckiego. Polecam natomiast 2 tomowego Korpantego