Witam,
mógłby mi ktoś rozpisać 4 wyrazy:
- respexit (spojrzał-orzeczenie-arbitrium)?
- munera
- eius
- dominus (pan-podmiot-subiectum)
- Abel (tłumacząc zdanie chodzi o "spojrzał na Abla"-dopełniacz-genetivus?) - nie jestem pewny
chodzi mi co coś w sensie orzeczenie, podmiot.. mógłby mi ktoś sprawdzić to, co aktualnie zrobiłem i pomóc w tych jeszcze nie ruszonych wyrazach?
Częsci zdania
et respexit Dominus ad Abel et munera eius,Gn.4,4
Jesteś dziwny - ani nie podajesz pełnego zdania /same wyrazy nie mają żadnej funkcji poza zdaniem !/ani miejsca i chcesz jakiejś pomocy.
Sed fiat:
respexit - quid fecit? praedicativum
Dominus - quis ? subiectum
/ad/ Abel et munera eius - /ad/ quem ? obiectum
Sed fiat:
respexit - quid fecit? praedicativum
Dominus - quis ? subiectum
/ad/ Abel et munera eius - /ad/ quem ? obiectum
Nullum numen habes, si sit Prudentia: nos te,
nos facimus, Fortuna, deam, coeloque locamus.
Iuv. Sat, X 365-6
nos facimus, Fortuna, deam, coeloque locamus.
Iuv. Sat, X 365-6
Mam takie zdanie:
Et respexit Dominus ad Abel et ad munera eius.
I spojrzał Pan na Abla i jego dary.
I teraz tak: muszę rozłożyć zdanie na słowa i przy każdym napisać, że to jest np. orzeczenie (oczywiście po łacinie)
Et -i-spójnik (coniunctio)
respexit -spojrzał-orzeczenie (arbitrium)
Dominus -Pan-podmiot (subiectum)
ad -na-przyimek (?)
Abel - Abla-dopełnienie (complementum)
munera -dary-przydawka (?)
eius - nie wie m co to znaczy
Co można jeszcze dodać to tych słów ?- chodzi mi o gramatykę.
Et respexit Dominus ad Abel et ad munera eius.
I spojrzał Pan na Abla i jego dary.
I teraz tak: muszę rozłożyć zdanie na słowa i przy każdym napisać, że to jest np. orzeczenie (oczywiście po łacinie)
Et -i-spójnik (coniunctio)
respexit -spojrzał-orzeczenie (arbitrium)
Dominus -Pan-podmiot (subiectum)
ad -na-przyimek (?)
Abel - Abla-dopełnienie (complementum)
munera -dary-przydawka (?)
eius - nie wie m co to znaczy
Co można jeszcze dodać to tych słów ?- chodzi mi o gramatykę.
subiectum-obiectum-praedicatum
arbitrium - to orzeczenie /praedicatum/, ale sądu lub orzekanie o sobie a nie orzeczenie gramatyczne.
complementum to uzupełnienie, ale nie "dopełnienie/gr." /obiectum/
complementum to uzupełnienie, ale nie "dopełnienie/gr." /obiectum/
Nullum numen habes, si sit Prudentia: nos te,
nos facimus, Fortuna, deam, coeloque locamus.
Iuv. Sat, X 365-6
nos facimus, Fortuna, deam, coeloque locamus.
Iuv. Sat, X 365-6