Określanie konstrukcji gramatycznych - czy dobrze?
: ndz 30 cze 2013, 13:18
Witam, jutro mam egzamin wobec czego bardzo proszę o zweryfikowanie, czy konstrukcje gramatyczne są zaznaczone poprawnie i ewentualnie o podpowiedź, jeżeli którąś pominęłam (Ablativus Absolutus? ), bo wydaje mi się, że coś ich za mało
1. Regnum Dei intra vos est, dicit Dominus. Converte te ex toto corde ad Dominum et relinque hunc miserum mundum, et inveniet anima tua requiem. Disce exteriora contemnere et ad interiora te dare, et videbis regnum Dei in te venire [ACI,verbum regens: disce]. Est enim regnum Dei pax et gaudium in Spiritu Sancto, quod non datur impiis. Veniet ad te Christus, ostendens tibi consolationem suam, si dignam illi ab intus paraveris mansionem [zdanie warunkowe]. Omnis gloria ejus et decor ab intra est, et ibi complacet sibi. Frequens illi visitatio cum homine interno, dulcis sermocinatio, grata consolatio, multa pax, familiaritas stupenda nimis.
2. Eia, anima fidelis, praepara huic sponso cor tuum, quatenus ad te venire et in te habitare dignetur.[chyba NCI, ze wzlględu na tuum w Nom., verbum regens: anima fidelis?] Sic enim dicit: Si quis diligit me, sermonem meum servabit, et ad eum veniemus et mansionem apud eum faciemus[Accusativus duplex?]. Da ergo Christo locum, et caeteris omnibus nega introitum. Cum Christum habueris, dives es, et sufficit tibi[cum explicativum]. Ipse erit provisor tuus et fidelis procurator in omnibus, ut non sit opus in hominibus sperare. Homines enim cito mutantur, et deficiunt velociter; Christus autem manet in aeternum, et adstat usque in finem firmiter.
3. Non est magna fiducia ponenda [gerundivum] in homine fragili et mortali, etiamsi utilis sit et dilectus; neque tristitia multa ex hoc capienda [gerundivum], si interdum adversetur et contradicat[zdanie okolicznościowe przyzwolenia]. Qui hodie tecum sunt, cras contrariari possunt, et e converso saepe ut aura vertuntur[zdanie względne przydawkowe]. Pone totam fiduciam tuam in Deo, et sit ipse timor tuus et amor tuus. Ipse pro te respondebit, et faciet bene, sicut melius fuerit. Non habes hic manentem civitatem; et ubicumque fueris, extraneus es et peregrinus; nec requiem aliquando habebis, nisi Christo intime fueris unitus.
4. Quid hic circumspicis, cum iste non sit locus tuae requietionis?[zdanie pytające zależne] In coelestibus debet esse habitatio tua, et sicut in transitu, cuncta terrena sunt aspicienda[gerundivum]. Transeunt omnia, et tu cum eis pariter. Vide, ut non inhaereas, ne capiaris et pereas[zdanie dopełnienowe?]. Apud Altissimum sit cogitatio tua, et deprecatio tua ad Christum sine intermissione dirigatur. Si nescis speculari alta et coelestia, requiesce in passione Christi, et in sacris vulneribus ejus libenter habita. Si enim ad vulnera et pretiosa stigmata Jesu devote confugis, magnam in tribulatione confortationem senties; nec multum curabis hominum despectiones, faciliterque verba detrahentium perferes.[zdanie warunkowe, modus realis]
1. Regnum Dei intra vos est, dicit Dominus. Converte te ex toto corde ad Dominum et relinque hunc miserum mundum, et inveniet anima tua requiem. Disce exteriora contemnere et ad interiora te dare, et videbis regnum Dei in te venire [ACI,verbum regens: disce]. Est enim regnum Dei pax et gaudium in Spiritu Sancto, quod non datur impiis. Veniet ad te Christus, ostendens tibi consolationem suam, si dignam illi ab intus paraveris mansionem [zdanie warunkowe]. Omnis gloria ejus et decor ab intra est, et ibi complacet sibi. Frequens illi visitatio cum homine interno, dulcis sermocinatio, grata consolatio, multa pax, familiaritas stupenda nimis.
2. Eia, anima fidelis, praepara huic sponso cor tuum, quatenus ad te venire et in te habitare dignetur.[chyba NCI, ze wzlględu na tuum w Nom., verbum regens: anima fidelis?] Sic enim dicit: Si quis diligit me, sermonem meum servabit, et ad eum veniemus et mansionem apud eum faciemus[Accusativus duplex?]. Da ergo Christo locum, et caeteris omnibus nega introitum. Cum Christum habueris, dives es, et sufficit tibi[cum explicativum]. Ipse erit provisor tuus et fidelis procurator in omnibus, ut non sit opus in hominibus sperare. Homines enim cito mutantur, et deficiunt velociter; Christus autem manet in aeternum, et adstat usque in finem firmiter.
3. Non est magna fiducia ponenda [gerundivum] in homine fragili et mortali, etiamsi utilis sit et dilectus; neque tristitia multa ex hoc capienda [gerundivum], si interdum adversetur et contradicat[zdanie okolicznościowe przyzwolenia]. Qui hodie tecum sunt, cras contrariari possunt, et e converso saepe ut aura vertuntur[zdanie względne przydawkowe]. Pone totam fiduciam tuam in Deo, et sit ipse timor tuus et amor tuus. Ipse pro te respondebit, et faciet bene, sicut melius fuerit. Non habes hic manentem civitatem; et ubicumque fueris, extraneus es et peregrinus; nec requiem aliquando habebis, nisi Christo intime fueris unitus.
4. Quid hic circumspicis, cum iste non sit locus tuae requietionis?[zdanie pytające zależne] In coelestibus debet esse habitatio tua, et sicut in transitu, cuncta terrena sunt aspicienda[gerundivum]. Transeunt omnia, et tu cum eis pariter. Vide, ut non inhaereas, ne capiaris et pereas[zdanie dopełnienowe?]. Apud Altissimum sit cogitatio tua, et deprecatio tua ad Christum sine intermissione dirigatur. Si nescis speculari alta et coelestia, requiesce in passione Christi, et in sacris vulneribus ejus libenter habita. Si enim ad vulnera et pretiosa stigmata Jesu devote confugis, magnam in tribulatione confortationem senties; nec multum curabis hominum despectiones, faciliterque verba detrahentium perferes.[zdanie warunkowe, modus realis]