prośba o pomoc - parafraza Horacego

rumburaq · Post autor: **rumburaq** » pn 21 maja 2007, 01:11

Witam,

Czy ktoś mógłby mi pomóc w tłumaczeniu parafrazy Horacego "non omnis moriar"? Jak to by ta fraza brzmiała w 2. osobie liczby pojedynczej i mnogiej, ale w CZASIE PRZESZŁYM DOKONANYM?

moje sugestie:
non omnis moritus es
non omnis moriti estis

czy to jest OK?

Pozdrawiam,
RQ

Gorn · Post autor: **Gorn** » pn 21 maja 2007, 18:09

będzie:
2 os. l.p. - Non omnis mortuus es.
2 os. l. mn. - Non omnis mortui estis.

maurizia de sully · Post autor: **maurizia de sully** » pn 21 maja 2007, 18:59

Gorn pisze: 2 os. l. mn. - Non omnis mortui estis.

Tak nie może być. Musi być : "non omnes mortui estis", tyle, że to zmienia sens, bo wychodzi "nie wszyscy umarliście".
Więc lepiej "non toti mortui estis".
Albo przysłówkowo - "non omnino mortui estis".

rumburaq · Post autor: **rumburaq** » pn 21 maja 2007, 22:36

Dzięki za pomoc!
Ale mam wątpliwość, bo jak rozumiem "mortui" dokladnie oznacza raczej "martwy".
Natomiast u Horacego jest "umrę", a nie "będę martwy". Rożnica jest subtelna, ale moim zdaniem istotna: "umrę" jest bardziej abstrakcyjne, natomiast "będę martwy" bardziej sugeruje fakt smierci biologicznej.

Dlatego sadze, ze najlepiej byloby uzyc formy czasu przeszlego od umrzec, a nie imieslowu. (Nie znam laciny, wiec nie jestem pewien czy to jest mozliwe). W angielskim i polskim jest, wiec pewnie w lacinie tez.

Moze wiec: "non omnis morti"?

rumburaq · Post autor: **rumburaq** » pn 21 maja 2007, 22:40

Dzięki za pomoc!
Ale mam wątpliwość, bo jak rozumiem "mortui" dokladnie oznacza raczej "martwy".
Natomiast u Horacego jest "umrę", a nie "będę martwy". Rożnica jest subtelna, ale moim zdaniem istotna: "umrę" jest bardziej abstrakcyjne, natomiast "będę martwy" bardziej sugeruje fakt smierci biologicznej.

Dlatego sadze, ze najlepiej byloby uzyc formy czasu przeszlego od umrzec, a nie imieslowu. (Nie znam laciny, wiec nie jestem pewien czy to jest mozliwe). W angielskim i polskim jest, wiec pewnie w lacinie tez.

Moze wiec: "non omnis morti"?

Celtis · Post autor: **Celtis** » pn 21 maja 2007, 22:52

może więc bynajmniej by nie było lepiej. łacina, podobnie jak polski i angielski, ma czas przeszły dokonany (i miała go sporo wcześniej

), który dla strony biernej i tzw. verba deponentia, (czyli czasowników, które mają formy strony biernej, a znaczenie czynne) ma formy złożone właśnie z imiesłowy i odpowiedniej formy słowa posiłkowego "być". "morior" jest właśnie deponens i w związku z tym wersja, którą dostałeś zawierała dokładnie tę formę, o którą Ci chodziło.

za karę 15 minut gramatyki łacińskiej dziennie

EDIT: a to, że jeden język coś ma, wcale nie znaczy, że drugi też musi. polski i łacina też mają przypadki, ale angielski jakoś nie.

rumburaq · Post autor: **rumburaq** » pn 21 maja 2007, 23:05

Dzięki za wyjaśnienia! A więc przyjmuję, że najlepsze tłumaczenie podał Gorn.

Pozdrawiam,
RQ

Celtis · Post autor: **Celtis** » pn 21 maja 2007, 23:11

ja bym na Twoim miejscu przyjęła wersję maurizii.

innuendo · Post autor: **innuendo** » wt 22 maja 2007, 16:03

Ja również. Maurizia jest bowiem kompetentna w łacinie.

rumburaq · Post autor: **rumburaq** » wt 22 maja 2007, 16:36

Rozumiem.
Moje watpliwosci biora sie stad, ze ta parafraza ma byc epitafium. Dlatego zalezy mi na tym, zeby ewentualne tlumaczenie nie mialo wydzwieku "horrorowego" (czyli sugerowalo biologiczna smierc), a taki jaki jest zawarty u Horacego.

Pozdrawiam,
RQ

Celtis · Post autor: **Celtis** » wt 22 maja 2007, 18:28

hmm... a jaki wydźwięk chciałbyś temu epitafium nadać? prawdę mówiąc, nie widzę u Horacego wątków "horrorystycznych", on po prostu mówi, że jego śmierć nie będzie oznaczała końca pamięci o nim, i to raczej jest dość optymistyczne.