Przepraszam ze tak na raty ale tekst ciągle powstaje. To jest juz na 90 % ostatnia jego częsc.
,,Ostatnie spojrzenie pełne dobroci, ostatnie tchnienie bożej miłosci. nikt nie chciał wierzyc ze tak wielki człowiek mogł poprostu w ciszy odejśc. W ciszy przestało bić twe serce, a z serc naszych popłyneły łzy, dobroć twa zgasła już na zawsze. lecz wiarę nadzieję i miłość dałeś nam ty"
Prosze o pomoc
ultimum vale
Aspectus ul'-timus benignitate plenus, caritatis divinae an'-helitus
ul'-timus, nemo credere po'-tuit ho'-minem tam magni'-ficum simpli'-citer ta'-citum abire potuisse. In silentio cor pulsare desistit at ex cor'-dibus et o'-culis nostris lac'-rimae emanaraveunt. Benig'-nitas tua iam in
perpe'-tuum extinxit, at'-tamen fidem, spem et caritatem de'-deras nobis tu.
ul'-timus, nemo credere po'-tuit ho'-minem tam magni'-ficum simpli'-citer ta'-citum abire potuisse. In silentio cor pulsare desistit at ex cor'-dibus et o'-culis nostris lac'-rimae emanaraveunt. Benig'-nitas tua iam in
perpe'-tuum extinxit, at'-tamen fidem, spem et caritatem de'-deras nobis tu.
Nullum numen habes, si sit Prudentia: nos te,
nos facimus, Fortuna, deam, coeloque locamus.
Iuv. Sat, X 365-6
nos facimus, Fortuna, deam, coeloque locamus.
Iuv. Sat, X 365-6