"Szczęście sprzyja odważnym" Który szyk zdania jest poprawny: "Fortuna audentes iuvat" czy "Audentes fortuna iuvat" ?
Mi znany jest ten pierwszy, ale wujek google podpowiada drugi. Wiem, że również istnieje "Audaces fortuna iuvat". Która wersja jest najbardziej poprawna? Będę wdzięczna za odpowiedź.
pzdr
Szczęście sprzyja odważnym
Re: Szczęście sprzyja odważnym
Prawidłowa fraza brzmi "fortuna sprzyja odważnym/dzielnym" i pochodzi z dzieła Wergiliusza
P. VERGILI MARONIS AENEIDOS LIBER DECIMVS
audentis Fortuna iuuat - rzymska minuskula
audentis Fortuna iuvat - nowoczesna minuskula.
PS. dla tych co twierdzą że ma być "audentes" a nie "audentis" to odsyłam do lektur dotyczących archaicznych form biernika liczby mnogiej (Wergiliusz był im wierny, a nawet u Cycerona pojawiały się terminacje -is dla biernika liczby mnogiej)
P. VERGILI MARONIS AENEIDOS LIBER DECIMVS
audentis Fortuna iuuat - rzymska minuskula
audentis Fortuna iuvat - nowoczesna minuskula.
PS. dla tych co twierdzą że ma być "audentes" a nie "audentis" to odsyłam do lektur dotyczących archaicznych form biernika liczby mnogiej (Wergiliusz był im wierny, a nawet u Cycerona pojawiały się terminacje -is dla biernika liczby mnogiej)
Nie bierz życia zbyt poważnie i tak nie wyjdziesz z niego z życiem. - Kin Hubbard
Don't stop when you're tired, stop when you're done - Johnny Sins
Don't stop when you're tired, stop when you're done - Johnny Sins
-
Alopex Lagopus
- Praetor
- Posty: 834
- Rejestracja: czw 18 lis 2010, 18:35
Re: Szczęście sprzyja odważnym
Hmm...
muszę przyznać, że do tej pory zetknąłem się ze wszystkimi trzema wersjami i w ten sposób wszystkie trzy byłyby poprawne w mojej ocenie - audax i audens mogłyby mieć tylko lekkie różnice w znaczeniu, ale raczej wynikające z budowy niż z zastosowania (-ax często określa osobę odznaczającą się daną cechą w sposób "niedobry", nadaje zabarwienie pejoratywne).
Szyk nie ma znaczenia.
Kornelu, -is w bierniku liczby mnogiej jest oczywiście końcówką archaiczną - wybacz, nie zajrzałem do lektur, o których piszesz, to co piszę to jedynie moje doświadczenie łacińskie - i chyba dlatego należy je traktować w tekstach powstałych już po jej wyjściu z użycia jako świadome archaizowanie. Tak, oczywiście, pojawia się zarówno u Wergiliusza (podobnie jak i inny archaizm fleksyjny: np. "superum" (G.pl, I 4) - choć oczywiście i to jest dyskusyjne), u Cycerona, ale też u Horacego (AP). Ale dla każdego z tych Panów nie była to już część "normy językowej" tylko odstępstwo (w celach stylistycznych), więc sądzę, że nie ma nic złego, gdybyśmy się posługiwali także formą "klasyczną".
Hmm... poza tym, tak teraz patrzę na I ks. i nie wydaje mi się, żeby była jakaś przewaga statystyczna pomiędzy użyciem jednej formy a drugiej.
muszę przyznać, że do tej pory zetknąłem się ze wszystkimi trzema wersjami i w ten sposób wszystkie trzy byłyby poprawne w mojej ocenie - audax i audens mogłyby mieć tylko lekkie różnice w znaczeniu, ale raczej wynikające z budowy niż z zastosowania (-ax często określa osobę odznaczającą się daną cechą w sposób "niedobry", nadaje zabarwienie pejoratywne).
Szyk nie ma znaczenia.
Kornelu, -is w bierniku liczby mnogiej jest oczywiście końcówką archaiczną - wybacz, nie zajrzałem do lektur, o których piszesz, to co piszę to jedynie moje doświadczenie łacińskie - i chyba dlatego należy je traktować w tekstach powstałych już po jej wyjściu z użycia jako świadome archaizowanie. Tak, oczywiście, pojawia się zarówno u Wergiliusza (podobnie jak i inny archaizm fleksyjny: np. "superum" (G.pl, I 4) - choć oczywiście i to jest dyskusyjne), u Cycerona, ale też u Horacego (AP). Ale dla każdego z tych Panów nie była to już część "normy językowej" tylko odstępstwo (w celach stylistycznych), więc sądzę, że nie ma nic złego, gdybyśmy się posługiwali także formą "klasyczną".
Hmm... poza tym, tak teraz patrzę na I ks. i nie wydaje mi się, żeby była jakaś przewaga statystyczna pomiędzy użyciem jednej formy a drugiej.
Uwaga: Ponieważ liczba użytkowników, którzy nie czytają podstawowych założeń regulaminu, sukcesywnie wzrasta, posty szczególnie irytująco łamiące zasady będą kasowane. Bez względu na żadne płacze i protesty.
Pozdrawiam.
AL
Pozdrawiam.
AL
Re: Szczęście sprzyja odważnym
Panowie, serdecznie dziękuję za przeanalizowanie tematu. Natomiast gdybym go miała podsumować, to...
Audentis- jako celowe zastosowanie formy archaicznej.
Wszystkie 3 wersje, które zostały podane na poczatku tematu są ok.
Szyk nie ma znaczenia
Fortuna audentes iuvat jest ok? - na tym potwierdzeniu zależy mi najbardziej...
Audentis- jako celowe zastosowanie formy archaicznej.
Wszystkie 3 wersje, które zostały podane na poczatku tematu są ok.
Szyk nie ma znaczenia
Fortuna audentes iuvat jest ok? - na tym potwierdzeniu zależy mi najbardziej...
-
Alopex Lagopus
- Praetor
- Posty: 834
- Rejestracja: czw 18 lis 2010, 18:35
Re: Szczęście sprzyja odważnym
Jest OK - z każdej strony.
Ktoś niewtajemniczony może mieć jedynie wątpliwości, bo literalny cytat z Eneidy ma inny szyk - ale od strony gramatyczno-językowej nie ma to żadnego znaczenia.
Ktoś niewtajemniczony może mieć jedynie wątpliwości, bo literalny cytat z Eneidy ma inny szyk - ale od strony gramatyczno-językowej nie ma to żadnego znaczenia.
Uwaga: Ponieważ liczba użytkowników, którzy nie czytają podstawowych założeń regulaminu, sukcesywnie wzrasta, posty szczególnie irytująco łamiące zasady będą kasowane. Bez względu na żadne płacze i protesty.
Pozdrawiam.
AL
Pozdrawiam.
AL
Re: Szczęście sprzyja odważnym
Super-dziękuję!
Re: Szczęście sprzyja odważnym
Witam, proszę bardzo o podanie rożnicy w setntencji:
audentes fortuna iuvat
audaces fortuna iuvat
oraz dokładnie z jakiego źródła są te dwa zdania,
zależy mi na słowie w tłumaczeniu na pol - odwaga a w całej setnencji było:
odważnym szczęście sprzyja
będe wdzęczna za pomoc.
audentes fortuna iuvat
audaces fortuna iuvat
oraz dokładnie z jakiego źródła są te dwa zdania,
zależy mi na słowie w tłumaczeniu na pol - odwaga a w całej setnencji było:
odważnym szczęście sprzyja
będe wdzęczna za pomoc.