Łacina - Forum Latinum

Ja wogóle nie znam się na słowotwórstwie łacińskim, a chciałbym wiedzieć, jak mogłyby brzmieć w łacinie Góra Wiecznobiała, Rozpalaczka Gwiazd. A czy ma sens i dałoby się ukuć Królową Gwiazd?
A jak zaadaptować fonetycznie takie słowa jak Kalakirya (nazwa góry) i Valimar (kraina) oraz Elbereth (imię kobiety), Fanuilos (też imię kobiety).

I jeszcze: jak w łacinie wyrażać rozkazy dla pierwszej osoby (np. niech napiszę, napiszmy) i trzeciej (napisz, napiszcie)?

Chętnie pomogę ze względu na moje [teraz już raczej odłożone na bok :-/] zamiłowanie do fantasy (BTW co to za postacie?).

Góra Wiecznobiała - Mons Aeternalbus
Rozpalaczka Gwiazd - Inflammans Stellarum
Królowa Gwiazd - Regina Stellarum

Valimar - Valimar (gen. Valimaris)
Fanuilos - Fanuilos (Fanuilae
Kalakirya - Calarkiria (gen. Calarkiriae)
Elbereth - Elberet (gen. na przykład: Elberetis)

Rozkazy w łacinie wyraża się coniunctivusem, jeśli wiesz co to jest :-)
Niech napisze! - Scribat!
Napiszmy! - Scribamus!
Niech napiszą! - Scribant!

odnośnie imperatywów...

w łacinie "czytajmy" i "przeczyta" wyraża się poprzez CONIUNCTIVUS HORTATIVUS lub CONIUNCTIVUS IUSSIVUS tzn. coniunctiv zachęcający lub rozkazujący:

np:
sg.
1. -
2. laudes
3. laudet

pl.
1. laudemus
2. laudetis
3. laudent

a można też normalnie przez imperativus - czyli tryb rozkazujący (lecz nie ma wszystkich form i jest bardziej nakazujący, aniżeli wzywający do wykanania jakiejś czynności):

w czasie teraźniejszym

lauda! - chwal!
laudate! chwalcie!

i w czasie przyszłym:

laudato! - pochwal!
laudato! - niech pochwali!

laudatote! - pochwalcie!
laudanto! - niech pochwalą!

jest do tego też strona bierna...

zauważyć należy, że nie ma 1. osoby singularis dla wyrażenia w ten sposób prośby vel rozkazu... tak samo zachowują się strona bierna (mam nadzieję, że umiesz odmieniać wszystkie 4. koniugacje w coniunctivie)

co do słowotwórstwa: Regina Stellarum, Regina Astrorum, Regina Siderum (Królowa Gwiazd - możesz wybrać, bo te trzy sformułowania oznaczają to samo... które przypadnie Ci do gustu )

mons alba semper (dosł: góra zawsze biała)

accensetrix (lub accendetrix - nie jestem pewien) stellarum, siderum, astrorum (rozpalaczka gwiazd) - podobnie do wyboru... mogłoby być jeszcze np: inflammatrix (rozpalaczka) i tego wyrazu jestem pewniejszy... choć inflammare to bardziej "podpalać"aniżeli "rozpalać"... ale jestem bardziej pewny słowotwórczo...

Calaciria, ae (I delkinacja)
Valimar, ris (III deklinacja)
Elberethis, is (III deklinacja)
Fanuilis, is (III deklinacja)

August me est (dobrze?).

Forrestus Regis pisze:Chętnie pomogę ze względu na moje [teraz już raczej odłożone na bok :-/] zamiłowanie do fantasy (BTW co to za postacie?).

Oiolossë 'to nazwa góry Taniquetil w paśmie Pelóri, na której są umieszcone wysokie komnaty Manwego i Vardy; Oiolossë była największym wzniesieniem na świecie i było zawsze pokryte błyszczącym śniegiem (stąd nazwa Oiolossë, 'zawsze śnieżnobiała'); sindarińska wersja tej nazwy, o tym samym znaczeniu to Amon Uilos.' (parafraza tekstu angielskiego stąd)

Rozpalaczka Gwiazd (quenejskie Tintallë), Królowa Gwiazd (quenejskie Elentári), Fanuilos (sindarin 'śnieżnobiała') to tytuły jednej i tej samej osoby - Vardy (Nom. Varda (quenejskie imię)) zwanej też Elbereth (w sindarinie 'gwiazd-pani') - jest żoną Manwego, Króla Ardy (czyli naszego świata), czyli Królową Valarów (bo Manwe i ona są Valarami, tj. aniołami); to 'ona stworzyła gwiazdy, kóre Elfowie zobaczyli jako pierwsze, gdy się obudzili nad wodami jeziora Cuiviénen (Wody Przebudzenia (quenya)), dlatego ją też ukochali najbardziej i jej wzywali, gdy groziło im niebezpieczeństwo' (to samo źródło).

Kalakirya (quen. Przełęcz Światła) 'szczelina w górach Pelóri tak, że światło Dwóch Drzew przez nie mogło świecić. Elfickie miasto Tirion znajdowało się przy wschodnim końcu Calaciryi' (to samo źródło).

Valimar to inna nazwa Valinoru (a także nazwa miasta, ale nie o nie mi chodziło) - 'krainy znalezionej przez Valarów przed zniszczeniem przez Melkora ich prastarej siedziby Almaren; pierwotnie część Świata, Valinor mógł być odwiedzane przez statki ze Śródziemia; po rebelii Króla Ar-Pharazôna z Númenoru w 3319 (Druga Era), Valinor i ziemie Amanu zostały przeniesione poza okręgi Świata, i tylko Elfowie mogli tam dopływać, podążając prostą drogą, która była otwarta [tylko] dla nich' (to samo źródło).

Ajaj, Silmarillionu nie pamiętać - wstyd, srom & hańba (dla mnie ofkoz) :-(

"August me est"? - Chyba nie za dobrze, bo nie zrozumiałem :-)

To miało być "August to ja" -> "August jest mną" ale narzędnik to chyba tylko w polskim po "jest" występuje, więc tutaj "mną" to chyba biernik? Albo nie i powinno być "August ego est"?