pomoc w przetłumaczeniu z pol-łac

ken · Post autor: **ken** » sob 27 maja 2006, 14:25

Witam
chcialem prosic o przetlumaczenie tekstu pol-łac..
mam czesc słow ale nie potrafie tego odpowiednio odmienic a nie chce popelnic bledu bo to ma byc tatuaz..

"Daj mi siłę bym chronił tych których kocham"

-dawać(do,are,dedi,ditum)
-siła(vis,vires)
-by(per)
-żeby(ut)
-chronić,bronić(defendo,defendere,defendit,ere,endi,ensum)
-który(qui)
-kochać(amo,are,amavi)

to wszystko co znalazlem..Prosze o pomoc i jestem z gory wdzieczny za jej udzielenie

ken · Post autor: **ken** » sob 27 maja 2006, 17:35

otrzymałem takie tłumaczenie ..czy jest ono poprawne w 100%????

Vim me dat, ut defendam, qui amo.

Heliotis · Post autor: **Heliotis** » sob 27 maja 2006, 19:05

Nie jest poprawne. Ja bym powiedziała:

Vim mihi da, ut defendam, quos amo.

Kore · Post autor: **Kore** » ndz 28 maja 2006, 05:26

Jak na mój gust powinno być: Vim mihi da, ut defendam, quos amem - to zdanie pytajne zależne, więc powinien być coniunctivus.

Heliotis · Post autor: **Heliotis** » ndz 28 maja 2006, 08:47

Masz rację <zapada się pod ziemię

>.
Dobrze, że dr W. tego nie widzi

Martinus Petrus Garrulus

a tak:

Dona me vi, ut defendam, quos diligam.

bardziej poetyckie

ładniej brzmi

ja też zrobiłem ten błąd z tym coniunctivem jak dziś odpowiadałem iucundo interroganti na maila

ale dlaczego pytajne zależne??? czy to nie jest zwykłae zdanie względne??? choć jest to dopełnienie bliższe do defendo... explicate mihi, quod non comprehendo

Kore · Post autor: **Kore** » pn 29 maja 2006, 09:51

Masz rację

Dobrze, że zwróciłeś na to uwagę, bo nam się kolokwium szykuje - właśnie ze zdań podrzędnych.

Dr hab. W. sklasyfikowałby to zdanie tak: zaimkowe względne, uzupełniające, przydawkowe

(przynajmniej mam nadzieję, że właśnie tak

)

Martinus Petrus Garrulus

czyli co??? bez coniunctivu???

Dona me vi, ut defendam, quos diligo?

a jeszcze może tu być assimilatio modi

a może dwa warinaty sa poprawne??? bo ja juz nie wiem... ale chyba winien tu stac coniunctiv, bo jest to zdanie uzupełniające zdanie w coniunctivie...

rozważcież i odpowiedzcie, bo zwariuję z tym coniunctivem...

aureus · Post autor: **aureus** » wt 30 maja 2006, 23:58

mnie wydaje się, że to zwykłe zdanie względne, więc jakikolwiek coniunktiv zrobiłby z niego względno-celowe albo -skutkowe...

Stawiałbym na

Vim mihi des, ut , quos amo, defendam.

ale skoro to ma przylgnąć na wieki do Twojego ciała, to niech składnia będzie bardziej przejrzysta:
Vim mihi des, ut defendam, quos amo/diligo

Coniunctivus iussivus w 2 osobie jest żadziej spotykany, ale skoro (jak mniemam) zwracasz się do Boga, może warto byłoby wzmocnić imperativ i zrobić go trochę...bardziej uroczystym.

pozdrawiam!
i gratuluje oryginalnego pomysłu na tatuaż

Kore · Post autor: **Kore** » śr 31 maja 2006, 16:04

Martinus Petrus Garrulus pisze:czyli co??? bez coniunctivu???

Dona me vi, ut defendam, quos diligo?

a jeszcze może tu być assimilatio modi a może dwa warinaty sa poprawne??? bo ja juz nie wiem... ale chyba winien tu stac coniunctiv, bo jest to zdanie uzupełniające zdanie w coniunctivie...

Nie no, jasne, że ma być coniunctivus. Chodziło mi tylko o klasyfikację tego zdania: że nie jest to pytajne zależne, a względne. Haec omnia.

Martinus Petrus Garrulus

on wybrał:

Dona me vi, ut defendam, quos diligam.

napiał mi na maila...

to ma wygladać jak łacina na pierwszy rzyut oka... a to des to każdemu raczej się z niemieckim kojarzy