Łacina - Forum Latinum

Witam, jestem nowy i całkowicie niedoświadczony. Interesuje mnie przetłumaczenie wyrażenia "Boże Dary" na dwa różne sposoby:
- "Dary od Boga"
- "Dary dla Boga"
Nie wiem czy dobrze rozumiem, ale słowo "dar" miało różną formę w obu tych przypadkach. "Bóg" oczywiście w wydźwięku chrześcijańskim.

Dziękuję z góry za wszelkie odpowiedzi i sprostowania, liczę na pomoc.

Pozdrawiam!

Oj, tutaj może być mały problem. Obydwie te rzeczy w starej, klasycznej łacinie wyrażały się przez przypadek genetywus (różnica jest taka, że jeden z nich występuje jako gen. obiectivus, drugi jako subiectivus) - stąd obydwa te wyrażenia można przetłumaczyć jednako:
Dona Dei.

Jeśli już chcielibyśmy ukonkretyzować, to można by się pokusić o sformułowania w rodzaju: Dona Deo (dosł. "Dary Bogu") i Dona a Deo ("Dary od Boga"). Ale szczerze mówiąc troszkę dziwnie mi to wygląda... Może lepiej poczekać, czy ktoś nie będzie miał lepszego pomysłu.

Lisku,
ja ujmę to tak "Dona Dei" vel "Donum Dei" - ja to rozumiem jako "Dary Boże", "Dar Boży" - z technicznego punktu widzenia jest OK (w rozumieniu Dar pochodzący od Boga), jednakże takie wyrażenia spotykałem w Bibli lub kościelnych dokumentach i sakralnych tekstach (nie to że jestem przeciwko kościołowi; po prostu dla mnie to jest nihil aliud quam latina ecclesiastica)

Dona a Deo (Donum a Deo) - podoba mi się, bezpośrednio nawiązuje do "Dar od Boga. Mam wrażenie że nawet wielki mistrz użył tego sformułowania. Podobne sformułowania widziałem również w pismach Św. Franciszka, oraz Acta Vaticana. e.g. sapiens sapinti donum a deo;
Quod non contingeret bi id donum a deo, non a nobis haberemus.' — Cicero, De Nat. Deor. iii. 30.

Dona/Donum Deo - Dary/Dar Bogu - chyba będzie OK (ale nie wiem czy dla pewności nie powinno być Dona Deo Donata... (Dary przekazane Bogu - tu musisz się wypowiedzieć)
M. TVLLI CICERONIS DE LEGIBUS LIBER SECUNDVS
XVIII [45] Agri autem ne consecrentur, Platoni prorsus adsentior, qui si modo interpretari potuero, his fere verbis utitur: 'Terra igitur ut focus domiciliorum sacra deorum omnium est. Quocirca ne quis iterum idem consecrato. Aurum autem et argentum in urbibus et privatim et in fanis invidiosa res est. Tum ebur ex inani<mi> corpore extractum haud satis castum donum deo.