M. T. Cicero - Pro Marcello

[yvni]

Est vero fortunatus ille cuius ex salute non minor paene ad omnes quam ad ipsum ventura sit, laetitia pervenerit.

Jest prawdziwie szczęśliwy ten, którego radość przybędzie (laetitia pervenerit) z powodu ocalenia, nie mniejsza do wszystkich niż do niego samego przybyłaby....

Nie bardzo rozumiem szczerze mówiąc to zdanie, jeśli ktoś mógłby je sprawdzić i przełożyć 'z polskiego na nasze' będę wdzięczna.

Czy chodzi może o to, że szczęśliwy jest ten, z którego ocalania wszyscy będą cieszyć się nie mniej niż on sam?

[Martinus Petrus Garrulus]

no właśnie, dobrze to rozumiesz:)

dosł: Prawdziwie szczęśliwy jest ten, z którego ocalenia radość doszła do prawie wszystkich nie mniejsza, niż miałaby dojść do niego.

ciężko to na polski przełożyć... ale może tak:

Prawdziwie szczęśliwy jest ten, z którego ocalenia cieszą się prawie wszyscy nie mniej, niż on sam powinien się z tego ocalenia cieszyć.

[yvni]

dziękuję