prośba o skonsultowanie przetłumaczonych zdań

[Sarmatis]

Serdeczne dzięki Właśnie o funkcję mi chodziło, bo z tłumaczeniem nie miałam problemu

A: Ineunte adulescentia amatus est(...) czy to jest abl. absolutus ? Kiedy wkraczał w w młodość kochany był(...) ?

Jeszcze takie zdanie: in quorum amore, quoad licitum est odiosa, multa delicate iocoseque fecit: quae referremus (...)

W miłości do których, na ile godzi się w rzeczy gorszącej, bardzo powabnie/delikatnie i żartobliwie sobie poczynał: które (rzeczy?) byśmy przedstawili (...)

Chodzi mi o odiosa i quae - jak je rozumieć w tym przypadku ?

A zdanie : Ad quod gerendum ipse dux delectus est. - do czego (do której, bo chodzi o wojnę) prowadzenia on sam został obrany wodzem.

Moje pytanie - czy "gerendum" to gerundivum ? bo zgadza się z quod..

[Flavius Aetius]

Rzeczywiście, "ineunte adulescentia" to abl. abs., jednak ponieważ mamy tutaj part. praes. act. proponuję przetłumaczyć: "Podczas wchodzenia w wiek młodzieńczy jest kochany", gdyż wówczas "est" stoi w zgodzie z równoczesnością obu czynności.
Drugie zdanie: "W miłości tego, co o wiele wybredniej i zabawniej uczynił, nie wcześniej niż można było uznać za wstrętne, a co moglibyśmy przywołać". Spójnik quoad rozpoczyna zdanie czasowe i oznacza z ind. "aż, nie wcześniej niż", podobnie jak "dum" z con. Przy "lictum est" zapewne jest opuszczony inf. "habere", czyli "mieć, uznawać coś za coś". "Referremus - 1 pl. con. impf. act. potraktowałem jako con. potentialis, nietypowo w 1 pl.
Trzecie zdanie: "Wódz został osobiście wybrany do prowadzenia wojny". "Ipse" jako apozycja "dux" ( cały zwrot ipse dux delectus est to nom. duplex po czasowniku deligo) według mnie jest tutaj w funkcji przysłówka wzmacniającego i oznacza "osobiście", nie zaś "sam". "Gerendum" to w tym wypadku gerundivum, ponieważ pojawia się z przyimkiem "ad", zresztą sama przetłumaczyłaś to gerundialnie "do prowadzenia wojny".
Pozdrawiam.

[Bergerofont]

hmm...skoro do "prowadzenia wojny" to może raczej gerundium - rzeczownik odczasownikowy??

[Flavius Aetius]

Kurcze, miałem napisać gerundium, heh Cały czas o nim myślałem i napisałem w końcu gerundivum.

[Sarmatis]

Bardzo dziękuję !! szczególnie skomplikowane to drugie zdanie.

A ma ktoś może jakiś pomysł na słowo "consuerat" w zdaniu:

Ibi, ut ipse praedicare consuerat, non adversus patriam, sed inimicos suos bellum gessit(...)

Tam, jak sam oznajmiać ........, poprowadził wojnę nie przeciw ojczyźnie lecz swoim wrogom.


Bo jeśli to pochodzi od: consuo, consui, consutum 3. = zszywać, to to chyba musi być jakiś idiom ?? Nie mam pojęcia

[Flavius Aetius]

"Jak sam miał zwyczaj mówić, nie prowadził tam wojny przeciwko ojczyźnie, lecz przeciw swoim wrogom.
Consuerat pochodzi od czasownika consuesco, 3, consuevi, consuetum, przy czym obecna w tekście forma to kontrahowane perfectum, gdyż normalnie jest consueverat. Często, zwłaszcza w formch pf i ppf. interwokaliczna spółgłoska "v" ulega ściągnięciu.

[Sarmatis]

Dzięki, ciekawa forma.. ale podstępna