Hej,
na lekcji literatury klasycznej nauczycielka zadała nam przetłumaczenie 'Powitania przyjaciela" Katullusa, ale nie ma to być tylko 'suchy' przekład, ale liryczne odzwierciedlenie łacińskiego utworu na j. polski. Niestety nie potrafie od lirycznej strony sprostac temu zadaniu, i w tej kwestii byłabym wdzięczna za pomoc. Poniżej zamieszczam oryginalny tekst i mój suchy przekład:
Veran(i), omnibus e meis amicis
antistans mihi milibus tracentis
venistine dom(um) ad tuos penates
fratresqu(e) unanimos anumque matrem?
Venist(i), o mihi nuntii beati!
Visam, t(e) incolum(em) audiamqu(e) Hiberum
narrantem loca, facta, nationes
ut mos est tuus, applicansque collum
iucund(um) os oculosque suaviabor.
O quantum (e)st hominum beatiorum, quid me laetius est beatiusve?
Weraniuszu stojący przede mną z 1300 moich wszytkich przyjaciół.
Czy przybyłeś do domu, do Twoich penat( Bóst strzegacych ogniska domowego) i do braci, do matki staruszki.
Przybyłeś, szczęsliwe dla mie wiadomości(błogosławieni posłowie) .
Zobaczę Cię całego i zdrowego i usłyszę Ciebie opowiadającego o rzece Iber, o miejscach i zdarzeniach i mieszkańcach jak to jest w Twoim zwyczaju.
sciskając za słodką szyję i ucałuję usta i oczy, Iluż jest spośród ludzi szczęśliwszych ode mnie, cóż ode mnie jest szczęśliwsze i weselsze?
Z góry serdecznie dziękuję za pomoc.
Pozdrawiam