
1. Nam ut omittam Philippum, quem absens hostem reddidit Romanis, omnium his temporibus potentissimus rex Antiochus fuit.
Bowiem, jak pominę Filipa, którego oddalony (=Hannibal) uczynił wrogiem Rzymian, najpotężniejszy ze wszystkich w tych czasach był król Antioch.
---
2. Hunc tanta cupiditate incendit bellandi, ut usque a rubro mari arma conatus sit inferre Italiae.
Rozbudził w nim taką żądzę walki, że (on) próbował najechać Italię aż znad Morza Czerwonego.
Mniej więcej rozumiem sens drugiej części zdania, ale co dokładnie oznacza arma inferre? Wszcząć wojnę?
---
3. Ad quem cum legati venissent Romani, qui de eius voluntate explorarent darentque operam, consiliis clandestinis ut Hannibalem in suspicionem regi adducerent, tamquam ab ipsis corruptus alia atque antea sentiret, neque id frustra fecissent idque Hannibal comperisset seque ab interioribus consiliis segregari vidisset, tempore dato adiit ad regem,
Gdy przybyli posłowie rzymscy do niego (Antiocha), ażeby dowiedzieć się o jego zamiarze i dołożyć starań, aby w czasie tajemnych narad rzucić podejrzenie przed królem na Hannibala, jakoby przez nich samych przekupiony uważał w inny sposób niż wcześniej, nie na próżno to zrobili i to Hanibal dowiedział się i zobaczył, że on został oddalony od poufalszych narad, w danym czasie udał się do króla;
- alia atque antea sentiret - hm... czyli po polsku to znaczy, że zmienił zdanie?
- tempore dato - abl. temporis? abl. absolutus?; jak to ładnie przetłumaczyć... może w odpowiednim czasie?
---
4. eique cum multa de fide sua et odio in Romanos commemorasset, hoc adiunxit: `Pater meus' inquit `Hamilcar puerulo me, utpote non amplius VIIII annos nato, in Hispaniam imperator proficiscens Carthagine, Iovi optimo maximo hostias immolavit.
i gdy jemu przypomniał o swojej wielkiej wierności i nienawiści do Rzymian, dodał to:
Ojciec mój - mówi - gdy byłem chłopcem, mając lat nie więcej niż 9, Hamilkar, podróżując (jako) dowódca z Kartaginy do Hiszpanii, składał ofiarę Jowiszowi Największemu i Najlepszemu.
---
5. Quae divina res dum conficiebatur, quaesivit a me, vellemne secum in castra proficisci.
Podczas gdy tę ofiarę składał, zapytał mnie, czy chcę z nim wyruszyć do obozu.
---
6. Id cum libenter accepissem atque ab eo petere coepissem, ne dubitaret ducere, tum ille `Faciam', inquit `si mihi fidem, quam postulo, dederis.'
Gdy chętnie zgodziłem się na to i zacząłem go prosiś, żeby nie wahał się zabrać (mnie) ze sobą, wtedy on - "Uczynię (to)" - mówi - "jeśli mi dasz słowo, którego zażądam."
---
7. Simul me ad aram adduxit, apud quam sacrificare instituerat, eamque ceteris remotis tenentem iurare iussit numquam me in amicitia cum Romanis fore.
Równocześnie (w tym samym czasie) przyprowadził mnie do ołtarza, na którym postanowił złożyć ofiarę, i dotykającemu go, po oddaleniu pozostałych, rozkazał przysiąc, że ja nigdy nie będę w przyjaźni z Rzymianami.
- ceteris remotis - abl absolutus?
---
8. Id ego ius iurandum patri datum usque ad hanc aetatem ita conservavi, ut nemini dubium esse debeat, quin reliquo tempore eadem mente sim futurus.
Ja tę przysięgę daną ojcu do tego czasu tak zachowałem, że nikt nie powinien mieć wątpliwości, że w pozostałym czasie zamierzam pozostać (wierny) tej samej myśli.
---
9. Quare, si quid amice de Romanis cogitabis, non imprudenter feceris, si me celaris; cum quidem bellum parabis, te ipsum frustraberis, si non me in eo principem posueris.'
I dlatego, jeśli coś przyjaźnie pomyślisz o Rzymianach, uczynisz nieroztropnie, jeśli nie zataisz (tego) przede mną; w każdym razie, gdy będziesz przygotowywał się do wojny, sam siebie zawiedziesz, jeśli nie wyznaczysz mnie w niej przywódcą.
---
10. Hac igitur, qua diximus, aetate cum patre in Hispaniam profectus est.
W tym więc, o którym powiedzieliśmy, wieku wyruszył z ojcem do Hiszpanii.
To wszystko...
