Witam uprzejmie;) mam wielką prośbę... czy nie sprawiłoby wam problemu przetłumaczyć ten kawałek tekstu? bardzo byście mi w ten sposób pomogli;)
De spectaculis theatricis
Rapiebant me spectacula theatrica plena imaginibus miseriarum mearum et fomitibus ignis mei. Quid est, quod ibi homo vult dolere, cum spectat luctuosa et tragica, quae tamen ipse pati non vult? Et tamen pati vult ex eis dolorem spectator et dolor ipse est voluptas eius. Quid est nisi mirabilis insania? Nam eo magis eis movetur quisque, quo minus a talibus affectibus sanus est, quamquam, cum ipse patitur, miseria, cum aliis compatitur, misericordia dici solet. Sed qualis tandem misericordia in rebus fictis et scaenicis?
z góry dziękuje;)
tłumaczenie
no cóż... kulawe trochę to moje tłumaczenie i pewnie bedzie sporo do poprawienia:P
porwało mnie przedstawienie teatralne pełne wizerunków nieszczęść mearum i zarzewie ognia ogień mnie który jest, które wtedy człowiekowi duży(?) ból, wspólnie spoglądali żałobna i tragiczna, która jednak sam cierpienie nie dużo(?).mimo to ból duży(?) z eis cierpienie widz i smutek sam jest rozkosz ten. kazdy jest oprócz tego zadziwiający szaleństwo? albowiem tym bardziej eis jest poruszony każdy, im mniej takiemu przeżyciu zdrowy jest, chociaż, wspólnie sam est cierpiący, nieszczęście, wspólne innemu jest współczujący, współczucie dici przywykł. lecz qualis wreszcie współczucie w istocie rzeczy zmyślonemu i teatralny?
i tu jest jeszcze kawałek tekstu do tego:
non enim ad subveniendum provocatur auditor, sed tantum ad dolendum invitatur et auctori earum imaginum amplius favet, cum amplius dolet.
Si autem dolet, manet intentus et gaudens. Lacrimae ergo amantur et dolores.
I tłumaczenie do niego;) :
Albowiem nie do przychodzenia z pomocą wzywają słuchacza lecz tylko do cierpienia jest zaproszony i autor z czegoś wizerunek więcej sprzyja wspólnie tym bardziej cierpi.
tak natomiast cierpi, ankiem skupiony i radosny. łza zatem są kochani i cierpiący.
No i to by było na tyle moich wypocin;) proszę o jak najszybszą odpowiedź;)
porwało mnie przedstawienie teatralne pełne wizerunków nieszczęść mearum i zarzewie ognia ogień mnie który jest, które wtedy człowiekowi duży(?) ból, wspólnie spoglądali żałobna i tragiczna, która jednak sam cierpienie nie dużo(?).mimo to ból duży(?) z eis cierpienie widz i smutek sam jest rozkosz ten. kazdy jest oprócz tego zadziwiający szaleństwo? albowiem tym bardziej eis jest poruszony każdy, im mniej takiemu przeżyciu zdrowy jest, chociaż, wspólnie sam est cierpiący, nieszczęście, wspólne innemu jest współczujący, współczucie dici przywykł. lecz qualis wreszcie współczucie w istocie rzeczy zmyślonemu i teatralny?
i tu jest jeszcze kawałek tekstu do tego:
non enim ad subveniendum provocatur auditor, sed tantum ad dolendum invitatur et auctori earum imaginum amplius favet, cum amplius dolet.
Si autem dolet, manet intentus et gaudens. Lacrimae ergo amantur et dolores.
I tłumaczenie do niego;) :
Albowiem nie do przychodzenia z pomocą wzywają słuchacza lecz tylko do cierpienia jest zaproszony i autor z czegoś wizerunek więcej sprzyja wspólnie tym bardziej cierpi.
tak natomiast cierpi, ankiem skupiony i radosny. łza zatem są kochani i cierpiący.
No i to by było na tyle moich wypocin;) proszę o jak najszybszą odpowiedź;)
-
Flavius Aetius
- Propraetor
- Posty: 1115
- Rejestracja: pt 28 kwie 2006, 22:23
O przedstawieniach teatralnych
Pasjonowały mnie przedstawienia teatralne, pełne wyobrażeń moich nieszczęść i iskier mojego ognia. Czymże to jest, co człowiek decyduje się tam przecierpieć, kiedy obserwuje [sceny] smutne i tragiczne, których jednak sam nie chce doznawać? Widz jednak chce jednak doznawać [płynącego] z nich cierpienia i ból ten jest jego rozkoszą. Czymże to jest, jeśli nie godnym podziwu szaleństwem? Każdego bowiem tym bardziej to porusza, im mniej jest daleki [dosł. zdrowy] od takich odczuć, choć współcierpi z innymi, gdy sam doznaje, co ma się zwyczaj nazywać miłosierdziem. Jakież to jest jednak miłosierdzie odnośnie rzeczy zmyślonych i teatralnych? Słuchacz bowiem nie jest wzywany do udzielenia pomocy, lecz jedynie zapraszany do cierpienia i bardziej sprzyja organizatorowi tych przedstawień, kiedy bardziej boleje.
Wygląda mi to na Tertuliana, on chyba napisał taki tekst "De spectaculis".
Pasjonowały mnie przedstawienia teatralne, pełne wyobrażeń moich nieszczęść i iskier mojego ognia. Czymże to jest, co człowiek decyduje się tam przecierpieć, kiedy obserwuje [sceny] smutne i tragiczne, których jednak sam nie chce doznawać? Widz jednak chce jednak doznawać [płynącego] z nich cierpienia i ból ten jest jego rozkoszą. Czymże to jest, jeśli nie godnym podziwu szaleństwem? Każdego bowiem tym bardziej to porusza, im mniej jest daleki [dosł. zdrowy] od takich odczuć, choć współcierpi z innymi, gdy sam doznaje, co ma się zwyczaj nazywać miłosierdziem. Jakież to jest jednak miłosierdzie odnośnie rzeczy zmyślonych i teatralnych? Słuchacz bowiem nie jest wzywany do udzielenia pomocy, lecz jedynie zapraszany do cierpienia i bardziej sprzyja organizatorowi tych przedstawień, kiedy bardziej boleje.
Wygląda mi to na Tertuliana, on chyba napisał taki tekst "De spectaculis".
Quod sis, esse velis, nihilque malis;
Summum nec metuas diem nec optes.
Marcus Valerius Martialis X, 47 12-13
Summum nec metuas diem nec optes.
Marcus Valerius Martialis X, 47 12-13
o kurcze no to chyba muszę sie trochę bardziej przyłożyć do nauki:P w porównaniu z tym moje tłumaczenie (a raczej jego próby) są wręcz żałosne:p a jeszcze to ostatnie zdane
Lacrimae ergo amantur et dolores.
to może być:
łzy więc są kochane i smutki.
a bardziej po polsku to bedzie brzmiało tak:
łzy więc i smutki są kochane(pożądane).
Lacrimae ergo amantur et dolores.
to może być:
łzy więc są kochane i smutki.
a bardziej po polsku to bedzie brzmiało tak:
łzy więc i smutki są kochane(pożądane).
-
Flavius Aetius
- Propraetor
- Posty: 1115
- Rejestracja: pt 28 kwie 2006, 22:23
-
R. K. Miller
- Senator
- Posty: 309
- Rejestracja: śr 18 kwie 2007, 15:34
- Lokalizacja: Vereinigte Staaten von Groß-Österreich
Augustyn, Confessiones 3.2.2 : )Flavius Aetius pisze:Wygląda mi to na Tertuliana, on chyba napisał taki tekst "De spectaculis".
Bons fut li siecles al tens ancienor,
Quer feit i ert e justise et amor,
Si ert credance, dont or n’i at nul prot ;
Toz est mudez, perdude at sa color :
Ja mais n’iert tels com fut als ancessors.
Quer feit i ert e justise et amor,
Si ert credance, dont or n’i at nul prot ;
Toz est mudez, perdude at sa color :
Ja mais n’iert tels com fut als ancessors.
-
R. K. Miller
- Senator
- Posty: 309
- Rejestracja: śr 18 kwie 2007, 15:34
- Lokalizacja: Vereinigte Staaten von Groß-Österreich
A z jakiego się uczysz? Małunowiczówna, coś do łąciny kościelnej? Bo nieczęsto sie zdarza, żeby w świeckich podręcznikach byli uwzględniani autorzy tak późni jak Aureliusz Augustyn, toż literatura łacińska kończy się na Owidiuszu, a potem już tylko dekadencja i wschodni zabobon....
Bons fut li siecles al tens ancienor,
Quer feit i ert e justise et amor,
Si ert credance, dont or n’i at nul prot ;
Toz est mudez, perdude at sa color :
Ja mais n’iert tels com fut als ancessors.
Quer feit i ert e justise et amor,
Si ert credance, dont or n’i at nul prot ;
Toz est mudez, perdude at sa color :
Ja mais n’iert tels com fut als ancessors.
-
Flavius Aetius
- Propraetor
- Posty: 1115
- Rejestracja: pt 28 kwie 2006, 22:23
"Toż literatura łacińska kończy się na Owidiuszu, a potem już tylko dekadencja i wschodni zabobon....". Toż pojęcie o literaturze łacińskiej kończy się na Owidiuszu, a potem to już tylko ignorancja i zachodni zabobon...
Quod sis, esse velis, nihilque malis;
Summum nec metuas diem nec optes.
Marcus Valerius Martialis X, 47 12-13
Summum nec metuas diem nec optes.
Marcus Valerius Martialis X, 47 12-13
-
R. K. Miller
- Senator
- Posty: 309
- Rejestracja: śr 18 kwie 2007, 15:34
- Lokalizacja: Vereinigte Staaten von Groß-Österreich
No, niestety. A jak to wygląda w programach studiów? Jak to możliwe, że są ludzie z magisterium, którzy nie wiedzą, co to jest literatura nowołacińska? Jakiś podręcznik akademicki? Augustyn się jeszcze czasem mieści (UJ, KUL), ale już renesans karoliński to ląd nieznany. Jakieś barbarzyńskie rymy? Zapomnij. Krzywda się dzieje, oj wielka.
Bons fut li siecles al tens ancienor,
Quer feit i ert e justise et amor,
Si ert credance, dont or n’i at nul prot ;
Toz est mudez, perdude at sa color :
Ja mais n’iert tels com fut als ancessors.
Quer feit i ert e justise et amor,
Si ert credance, dont or n’i at nul prot ;
Toz est mudez, perdude at sa color :
Ja mais n’iert tels com fut als ancessors.
U nas w Warszawie neolatynistyka jest znana. Mamy lektury neolatyńskie na liście lektur obowiązkowych. Mamy też konferencje poświęcone nl.
No i pełno książek w bibliotece
Ja osobiście nie wyobrażam sobie, jak kończąc filologię ktoś może nie mieć pojęcia o łacinie poklasycznej. Niestety życie pokazuje, że osoby, które mają tytuł magistra nie rozróżniają Marcjalisa od A. Marcellina. A co lepsze, nie są w stanie powiedzieć nic o twórczości Cycerona!
No i pełno książek w bibliotece
Ja osobiście nie wyobrażam sobie, jak kończąc filologię ktoś może nie mieć pojęcia o łacinie poklasycznej. Niestety życie pokazuje, że osoby, które mają tytuł magistra nie rozróżniają Marcjalisa od A. Marcellina. A co lepsze, nie są w stanie powiedzieć nic o twórczości Cycerona!
I am raised up and I will not reject the flute,
O ruler of my mind. Look, he stirs me up,
Euoi, the ivy now whirls me round in Bacchic contest. -Sophocles
O ruler of my mind. Look, he stirs me up,
Euoi, the ivy now whirls me round in Bacchic contest. -Sophocles
-
R. K. Miller
- Senator
- Posty: 309
- Rejestracja: śr 18 kwie 2007, 15:34
- Lokalizacja: Vereinigte Staaten von Groß-Österreich
Fuit, fuit ista quondam in hac re publica virtus, ut viri fortes acrioribus suppliciis civem perniciosum quam acerbissimum hostem coercerent.
Świetnie, że Императорский Варшавский Университет
* ma tak nowoczesny program. Oby się wszyscy tym przejęli...
*Wybacz, nie mogłem się powstrzymać
Świetnie, że Императорский Варшавский Университет
* ma tak nowoczesny program. Oby się wszyscy tym przejęli...*Wybacz, nie mogłem się powstrzymać
Bons fut li siecles al tens ancienor,
Quer feit i ert e justise et amor,
Si ert credance, dont or n’i at nul prot ;
Toz est mudez, perdude at sa color :
Ja mais n’iert tels com fut als ancessors.
Quer feit i ert e justise et amor,
Si ert credance, dont or n’i at nul prot ;
Toz est mudez, perdude at sa color :
Ja mais n’iert tels com fut als ancessors.