Strona 1 z 1
De amicitia
: czw 31 gru 2009, 01:12
autor: Yvonne
iacens, iacentis; intactus,-i
: czw 31 gru 2009, 13:47
autor: biatas
De amicitia
Duo amici, qui per montes iter f(a)/e/ciebant, subito procul ursum appropinquantem conspexerunt.
Tum alter ex iis celeriter arborem ascendit alter relictus certam habebat ante oc(u)/o/l(o)/u/s mortem.Tum “ ursus mortuorum corpora non attingit”- in mentem ei venit; itaque humi se prostravit spiritumque continuit. Ursus iacenti appropinquavit, corpus eius temptavit denique discessit iuvenem intactum reliquit. Tum alter ex arbore descendit et amicum per iocum interrogavit: “Quid ursus tibi in aures insusurravit?” “Pulchrum et notum proverbium,-respondit alter- Amicus certus in re incerta cernitur”.
O przyjaźni.
Dwoje przyjaciół, którzy przez góry podróż odbywali, nagle w oddali niedźwiedzia zbliżającego (się) spostrzegli. Wtedy pierwszy z nich szybko na drzewo wszedł, drugi zaś (pozostawiony- który został)miał przed oczyma 9pewną) śmierć. Wtedy „niedźwiedź zmarłego ciała nie dotyka” - na myśl jemu przy(szło-perf./chodzi/; dlatego na ziemi się położył, oddech powstrzymał. Niedźwiedź IACENTI(ku leżącemu/ zbliżył się, ciało EIUS TEMPTAVIT (jego zbadał), w końcu odszedł IUVENEM INTACTUM ( młodzieńca nietkniętego) pozostawił. Wtedy drugi z drzewa zszedł i przyjaciela dla żartu zapytał: „Co Ci niedźwiedź do uszu wyszeptał?” „Piękn(e)/ym/ i znan(e)/ym/ przysłowie/m/, - odpowiedział drugi, - przyjaciel pewny w (sytuacji) /rzeczy/ niepewnej jest dostrzegany”. (rozpoznaje się)