[łac-pol] na egzamin mi potrzeba tłumaczenia 4 tekstów
: czw 01 cze 2006, 12:32
Zbliża się sesja i mam egzamin z laciny i bedzie trzeba przetlumaczyc zdania z tekstów 
a janic nie umiem mam nadzieje ze pomozecie
Textus I
Antiquis Romanis quattour iura publica et duo privata erant. In iuribus publicis numerabantur haec: ius suffragii, ius honorum, ius provocationis, ius sacrorum. Ad iura privata ius connubii et ius com commercii pertinebat. Servi omni iure carebant nam modo laboris instrumenta habebantur. Sed et civibus Romanis iura nonnumquam vi eripiebantur, quando divites patricii cum pauperibus plebiis de iuribus certabant,
Demum anno quadringentesimo nonagesimo quatro ane Christum natum plebeii urbem relinquunt et in Montem Sacrum secedunt, patricii enim filas suas plebeiis in matrimonium dare recusabant. Denique, ut iam legebatis plebiis tribunos plebis eligere licebat, qui eos ab iniuris patriciorum vidicabant.
Textus II
Salus rei publicae a civibus Romanis summa lex apellabatur. Nemini ullam legem violare impune licebat, nemo per fas et nefas - ut diebant - libere agere poterat. Uterque consul, omnes magistratus et totus senatus lege diligenter observabant. In prisca re publica Romana nullus locus petulantiane dabatur. Consulum res praeclare gestae oblivione minime obruebantur, alter alteri rei publibae negotia gerenti libenter subveniebat. Primo plebeii a patriciis affligebantur, sed postea plebs suos nagistratus creabat, qui plebios defendebant. Soli censori omnes castigare ius erta et quidem senatores senatus movere.
Textus III
Avus Quinti et Mucii de vita decedens eos heredes constituit. Quintus casam et hortum, Mucius agrum et iumenta accipet. Quintus tabulas testamenti legens ait: "Contentus sum, quoniam avi nostri ager, qui bene colebatur, et nunc bene coletur, arabitur, purgabitur, fructus vero in horto suo tempore colligentur. Non eri vanus labor, quem avus noster tot annis impendebat." Mucius dicebat: "Et ego sum contentus, quoniam avi casa, quam iam vetustate conficiebatur, a te bene curabitur. Avus enim noster homo prolixa aetate erat et eam reficere non poterat. Laborem hunc libenter suscipiemus et hoc modo hereditas nostra augebitur, mea enim et tua industrai iam probabatur.
Textus IV
Titus cum Lucio fructus suos venderecupientes Romam veniunt. Titus in for ait: "Quam pulchra templa Romae aedificantur, quam multa aedificia struuntur!" Cui Lucius: "Urbs haec non longe a montibus distat, ubi multi lapides inveniuntur, qui Romam advehi possunt. Postea ex iis fabri nostri templa et aedificia exstruunt." Titus dicit "Sed et templorum parietes variis pacturis ornantur, iuxta vero illa magna monumenta collocantur." Tum Lucius: "Fabri nostri ingeniosi recte existimantur, sed et servi, qui in Italiam asportantur, saepe dociles sunt. Itaque urbs nostra speciosa apparet."
Z góry dziekuje
a janic nie umiem mam nadzieje ze pomozecieTextus I
Antiquis Romanis quattour iura publica et duo privata erant. In iuribus publicis numerabantur haec: ius suffragii, ius honorum, ius provocationis, ius sacrorum. Ad iura privata ius connubii et ius com commercii pertinebat. Servi omni iure carebant nam modo laboris instrumenta habebantur. Sed et civibus Romanis iura nonnumquam vi eripiebantur, quando divites patricii cum pauperibus plebiis de iuribus certabant,
Demum anno quadringentesimo nonagesimo quatro ane Christum natum plebeii urbem relinquunt et in Montem Sacrum secedunt, patricii enim filas suas plebeiis in matrimonium dare recusabant. Denique, ut iam legebatis plebiis tribunos plebis eligere licebat, qui eos ab iniuris patriciorum vidicabant.
Textus II
Salus rei publicae a civibus Romanis summa lex apellabatur. Nemini ullam legem violare impune licebat, nemo per fas et nefas - ut diebant - libere agere poterat. Uterque consul, omnes magistratus et totus senatus lege diligenter observabant. In prisca re publica Romana nullus locus petulantiane dabatur. Consulum res praeclare gestae oblivione minime obruebantur, alter alteri rei publibae negotia gerenti libenter subveniebat. Primo plebeii a patriciis affligebantur, sed postea plebs suos nagistratus creabat, qui plebios defendebant. Soli censori omnes castigare ius erta et quidem senatores senatus movere.
Textus III
Avus Quinti et Mucii de vita decedens eos heredes constituit. Quintus casam et hortum, Mucius agrum et iumenta accipet. Quintus tabulas testamenti legens ait: "Contentus sum, quoniam avi nostri ager, qui bene colebatur, et nunc bene coletur, arabitur, purgabitur, fructus vero in horto suo tempore colligentur. Non eri vanus labor, quem avus noster tot annis impendebat." Mucius dicebat: "Et ego sum contentus, quoniam avi casa, quam iam vetustate conficiebatur, a te bene curabitur. Avus enim noster homo prolixa aetate erat et eam reficere non poterat. Laborem hunc libenter suscipiemus et hoc modo hereditas nostra augebitur, mea enim et tua industrai iam probabatur.
Textus IV
Titus cum Lucio fructus suos venderecupientes Romam veniunt. Titus in for ait: "Quam pulchra templa Romae aedificantur, quam multa aedificia struuntur!" Cui Lucius: "Urbs haec non longe a montibus distat, ubi multi lapides inveniuntur, qui Romam advehi possunt. Postea ex iis fabri nostri templa et aedificia exstruunt." Titus dicit "Sed et templorum parietes variis pacturis ornantur, iuxta vero illa magna monumenta collocantur." Tum Lucius: "Fabri nostri ingeniosi recte existimantur, sed et servi, qui in Italiam asportantur, saepe dociles sunt. Itaque urbs nostra speciosa apparet."
Z góry dziekuje