Primum senatorum numerum
: wt 17 maja 2011, 23:31
Proszę o korektę następujących zdań:
1.Primum senatorum numerum auxit, quo in senatum fautores suos introduxit, qui alios Praeter Caesaris voluntatem agere vetuerunt.
Najpierw zwiększył liczbę senatorów, ponieważ do senatu wprowadził swoich zwolenników, którzy sprzeciwią się czynić innym wbrew woli Cezara.
2.Nequissimi omnium traditores patriae esse putabantur, quo delictio nullum aliud gravius habebatur. Rei publicae temporibus cives turbulentos pessimos esse optimates existimabant.
Sądzono, że najnikczemniejsi spośród wszystkich są zdrajcy ojczyzny, od takiej winy nic innego cięższego nie mogło zostać uznane. W czasach republiki sądzili, że najgorsi są wichrzyciele (wichrzycielscy obywatele) (ale co z „optimates”?).
3.Eodem saeculo Romanos amplissimis honoribus auctos etiam bibliothecas domibus suis addimus habuisse.
Dodajmy (?), że w tym wieku dostojniejsi Rzymianie z najwspanialszymi honorami także posiadali biblioteki w swoich domach.
4.Senatus quidem ipsius auctoritas, quae iam antea ab Augusto imminuta erat, immo magis minuebatur, at populus, cui ipsum nomen regium erat invisum, hoc principis nomine non adeo offendebatur nec quidquam contra Tiberium molitus est.
Senat zapewne własny autorytet, który już przedtem przez Augusta został osłabiony, w każdym bądź razie bardziej był zmniejszony, lecz lud, któremu ten sam tytuł cesarski był znienawidzony, ten tytuł cesarski nie tak bardzo (?)… przedsięwziął przeciw Tyberiuszowi.
5.Princeps vero, qui Gaii Iulii Caesaris fati haud immemor fuit, eiusdem etami fortunam vertus potentiam suam et dominationem ostentare non ausus est.
Cesarz zaś, który Gai Julii Cezar szczodrobliwości bynajmniej byłe niepomny, (będąc o) pozycję zalękniony, jej to także, nie ośmielił się okazywać swojej siły i potęgi.
6.Sed in foro cives saepius de privatis rebus sermocinabantur, nam metu potentis principis perculsi illius probitate et iustitia minus confidebant.
Lecz na forum obywatele częściej rozmawiali o prywatnych sprawach, bowiem w obawie o władzę, pierwszeństwo perculsi? owego? mniej wierzyli w uczciwość i sprawiedliwość.
1.Primum senatorum numerum auxit, quo in senatum fautores suos introduxit, qui alios Praeter Caesaris voluntatem agere vetuerunt.
Najpierw zwiększył liczbę senatorów, ponieważ do senatu wprowadził swoich zwolenników, którzy sprzeciwią się czynić innym wbrew woli Cezara.
2.Nequissimi omnium traditores patriae esse putabantur, quo delictio nullum aliud gravius habebatur. Rei publicae temporibus cives turbulentos pessimos esse optimates existimabant.
Sądzono, że najnikczemniejsi spośród wszystkich są zdrajcy ojczyzny, od takiej winy nic innego cięższego nie mogło zostać uznane. W czasach republiki sądzili, że najgorsi są wichrzyciele (wichrzycielscy obywatele) (ale co z „optimates”?).
3.Eodem saeculo Romanos amplissimis honoribus auctos etiam bibliothecas domibus suis addimus habuisse.
Dodajmy (?), że w tym wieku dostojniejsi Rzymianie z najwspanialszymi honorami także posiadali biblioteki w swoich domach.
4.Senatus quidem ipsius auctoritas, quae iam antea ab Augusto imminuta erat, immo magis minuebatur, at populus, cui ipsum nomen regium erat invisum, hoc principis nomine non adeo offendebatur nec quidquam contra Tiberium molitus est.
Senat zapewne własny autorytet, który już przedtem przez Augusta został osłabiony, w każdym bądź razie bardziej był zmniejszony, lecz lud, któremu ten sam tytuł cesarski był znienawidzony, ten tytuł cesarski nie tak bardzo (?)… przedsięwziął przeciw Tyberiuszowi.
5.Princeps vero, qui Gaii Iulii Caesaris fati haud immemor fuit, eiusdem etami fortunam vertus potentiam suam et dominationem ostentare non ausus est.
Cesarz zaś, który Gai Julii Cezar szczodrobliwości bynajmniej byłe niepomny, (będąc o) pozycję zalękniony, jej to także, nie ośmielił się okazywać swojej siły i potęgi.
6.Sed in foro cives saepius de privatis rebus sermocinabantur, nam metu potentis principis perculsi illius probitate et iustitia minus confidebant.
Lecz na forum obywatele częściej rozmawiali o prywatnych sprawach, bowiem w obawie o władzę, pierwszeństwo perculsi? owego? mniej wierzyli w uczciwość i sprawiedliwość.