Łacina - Forum Latinum

De Tantalo
Tantalus, Iovis filius, rex Phrygiae, carissimus erat omnibus deis atque ad epulas eorum invitabatur. Sed tantam felicitatem sapienter conservare nesciebat. Nam superbia quadam ductus, omnia deorum consilia, quae apud Iovem audiverat, hominibus aperiebat. Propter id scelus in Tartaro aeternis cruciatibus punitus est. Nam apud inferos in aqua stans semper sitit et pulcherrimos fructus videns perpetuo esurit. Ubi enim aquam bibere desiderat, ea recedit; ubi autem fructum captat, rami vento amoventur. Ne dormire quidem misero licet, nam capiti eius saxum ingens impendet, cuius casum semper timet.

Tłumaczenie:

O Tantalu
Tantal, syn Jowisza, król Frygii, drogi był każdemu z bogów więc był zapraszany na ich uczty, ale nie wiedział jak to szczęście mądrze zachować. Pychą prowadzony, każdą naradę bogów, jaką od Jowisza usłyszał, ludziom udostępniał. Za to przestępstwo ukarany został wiecznymi torturami w Tartarze. Stojąc nisko (?) w wodzie zawsze spragniony i najpiękniejsze owoce widząc bezustannie głodny. Bowiem, gdy pragnie się napić woda się oddala; podczas gdy chwyta owoc, gałęzie wiatr oddala. Cierpienie to nie pozwala mu nawet na spanie, przyczyną tego jest wielki kamień impendet – w słowniku znalazłam, że impendo = wydawać, użyć, zastosować więc nie wiem jak z tego skleić zdanie. Teraz od cuius (…) – którego spadania zawsze się boi (?).

De Tantalo
O Tantalu,

Tantalus, Iovis filius, rex Phrygiae, carissimus erat omnibus deis atque ad epulas eorum invitabatur.
Tantal, syn Jovisza, król Frygii, wielce drogi był wszystkim bogom. Był również zapraszany na ich uczty.

Sed tantam felicitatem sapienter conservare nesciebat. Nam superbia quadam ductus, omnia deorum consilia, quae apud Iovem audiverat, hominibus aperiebat.
Lecz nie wiedział jak uchować tak wielkiego dobrodziejstwo, albowiem wiedziony pychą, wszelkie plany bogów, które zasłyszał u Jovisza, zdradzał ludziom.

Propter id scelus in Tartaro aeternis cruciatibus punitus est.
Z powodu tego przewinienia, został skazany na wieczne męki w Tartarze.

Nam apud inferos in aqua stans semper sitit et pulcherrimos fructus videns perpetuo esurit.
Albowiem w podziemiach, stojąc w wodzie, zawsze łaknie pragnienie jak i widząc przepiękne owoce wiecznie głód odczuwa.

Ubi enim aquam bibere desiderat, ea recedit; ubi autem fructum captat, rami vento* amoventur.
Gdy zaś pragnie się napić wody, ta się (przed nim) cofa; gdy z chwyta owoc, gałęzie za sprawą wiatru odsuwają się od niego.

Ne dormire quidem misero licet, nam capiti eius saxum ingens impendet, cuius casum semper timet.
W rzeczy samej, nie dane jest nieszczęśnikowi spać, albowiem nad głową jego wielki kamień będzie wisiał, któregoż upadku zawsze się lęka.