PortaLatina - Varia str. 38
: pn 20 sty 2014, 18:12
Witam,
bardzo bym prosila jakas dobra dusze o wyjasnienie mych watpliwosci w tych paru zdaniach:
1) Lapidei sunt pontes, qui nostris temporibus in Rheno sunt aedificati - Kamienne sa mosty, ktore naszym czasom (Dat.) / naszymi czasami (Abl.) na Renie zostaly zbudowane.
jak widac problem mam z: nostris temporibus ... tak czy tak brzmi kiepsko
2) Fabulae, quae me valde delectabant, sunt fabulae Aesopi et Phaedri - Bajki, ktore mnie bardzo bawily, sa bajkami Ezopa i Fedrusa.
dlaczego jest sunt fabulae, a nie fabulis (kim czym, Abl.) ? czy to ma zwiazek z czasownikiem sunt ?
jak mi juz A_Kornel raz napisal: "(dla czasownika esse musi być mianownik; z czasownikami esse występuje konstrukcja z mianownikiem predykatywnym np. Diana est dea lunae)"
czyli ze w kazdym wypadku w obecnosci czasownika esse bedzie Nominativus?
Nastepne dwa zdania tez w sumie sprowadzaja sie do tego samego problemu z Nominativem:
3) Cotidie mutamur; cras non erimus iidem, qui hodie sumus, nec qui heri fuimus - Codziennie sie zmieniamy; jutro nie bedziemy ci sami, ktorzy dziś jestesmy, i nie ktorzy wczoraj bylismy.
Tlumacze qui jako ktorzy, bo to w Nom., ale Abl. ktorymi "quibus" by o wiele lepiej pasowal..czy jest tu qui również przez sumus i fuimus???
4) De Hercule multae fabulae narrantur. Qui magni roboris vir fuit. - O Herkulesie wiele bajek jest opowiadanych. Który (?) byl mezem wielkiej sily.
i znow czemu vir a nie viro (Abl.) , wszystko przez czasownik fuit???
5) i jeszcze jedno zdanko z cw. 4, str. 39:
Alcmenae filius, de cuius laboribus legimus, magni roboris fuit. - Syn Alkmeny, o którego pracach czytamy, był wielkiej sily.
chodzi mi o de cuius laboribus - de + Abl. wiec jest de laboribus, ale nie jest juz quo, ale cuius w Gen. , czyli zasada de+Abl. nie odnosi się do zaimkow???
Z gory dziekuje!
bardzo bym prosila jakas dobra dusze o wyjasnienie mych watpliwosci w tych paru zdaniach:
1) Lapidei sunt pontes, qui nostris temporibus in Rheno sunt aedificati - Kamienne sa mosty, ktore naszym czasom (Dat.) / naszymi czasami (Abl.) na Renie zostaly zbudowane.
jak widac problem mam z: nostris temporibus ... tak czy tak brzmi kiepsko
2) Fabulae, quae me valde delectabant, sunt fabulae Aesopi et Phaedri - Bajki, ktore mnie bardzo bawily, sa bajkami Ezopa i Fedrusa.
dlaczego jest sunt fabulae, a nie fabulis (kim czym, Abl.) ? czy to ma zwiazek z czasownikiem sunt ?
jak mi juz A_Kornel raz napisal: "(dla czasownika esse musi być mianownik; z czasownikami esse występuje konstrukcja z mianownikiem predykatywnym np. Diana est dea lunae)"
czyli ze w kazdym wypadku w obecnosci czasownika esse bedzie Nominativus?
Nastepne dwa zdania tez w sumie sprowadzaja sie do tego samego problemu z Nominativem:
3) Cotidie mutamur; cras non erimus iidem, qui hodie sumus, nec qui heri fuimus - Codziennie sie zmieniamy; jutro nie bedziemy ci sami, ktorzy dziś jestesmy, i nie ktorzy wczoraj bylismy.
Tlumacze qui jako ktorzy, bo to w Nom., ale Abl. ktorymi "quibus" by o wiele lepiej pasowal..czy jest tu qui również przez sumus i fuimus???
4) De Hercule multae fabulae narrantur. Qui magni roboris vir fuit. - O Herkulesie wiele bajek jest opowiadanych. Który (?) byl mezem wielkiej sily.
i znow czemu vir a nie viro (Abl.) , wszystko przez czasownik fuit???
5) i jeszcze jedno zdanko z cw. 4, str. 39:
Alcmenae filius, de cuius laboribus legimus, magni roboris fuit. - Syn Alkmeny, o którego pracach czytamy, był wielkiej sily.
chodzi mi o de cuius laboribus - de + Abl. wiec jest de laboribus, ale nie jest juz quo, ale cuius w Gen. , czyli zasada de+Abl. nie odnosi się do zaimkow???
Z gory dziekuje!