II deklinacja na -ius

[Publius Amulius Lissus]

rzecz. ewentualnie przymiotniki II deklinacji zakończone na -ius według mojego podręcznika w voc. winny mieć końcówkę -ii np. tertius discipulus- tertii discipule!, natomiast magistra mea twierdzi że odnosi się to do imion własnych wyłącznie np. Julius voc. Julii czy Publius voc. Publiiv a więc tertius discipulus voc. tertie discipule!. Która forma jest poprawna??

[C. Iulius Aquilius]

Mnie zawsze uczono, że wszystkie zakończone na -ius rzeczowniki II deklinacji (są w ogóle jakieś poza imionami i "filius"?) odmienia się według wzoru z voc. na -i (pojedynczym, ale to podobno kwestia dyskusyjna).

[Publius Amulius Lissus]

tu chodzi generalnie o przymiotniki, bo zaiste jest mało rzecz. na -ius. i to rzeczywiście kwestia sporna, bo moja filolożka też mówi że się na uniwerku o to spierali.
Którą deklinację ma ius(prawo), bo tematem tego słowa na prosty chłopski rozum jest i ?:

[innuendo]

ius, iuris -> deklinacja III
patrz na końcówkę genetivu

[Publius Amulius Lissus]

dobra. po prostu do tego nie doszedłem jeszcze

[innuendo]

Spoko Akurat rada z genetivem tyczy się wszystkich uczących się łaciny

[Kore]

Mnie uczono tak:

Rzeczownik filius oraz imiona własne zakończone na -ius (np. Cornelius) mają w voc. sg. końcówkę -i (pojedyncze, nie podwójne -ii ); W zasadzie jest to czysty temat (fili-, Corneli-) ze wzdłużoną samogłoską wygłosową. Inaczej zachowują się imiona pochodzenia greckiego, np. Darius - voc. Darie.
Trzeba też pamiętać o formie mi - vocativie od meus.

[Publius Amulius Lissus]

dzięki od tej wiedzy mi się mózg zlasuje ,temat można skasować