Rozpiska gramatyczna tuskulanek - prośba o korektę

[Samhein]

Witam serdecznie łacinników.
Bardzo potrzebna mi jest pomoc z tą oto rozpiską, czy też analizą opisową, framentu Tusk-ulanek , tego o Damoklesie. Studiuję na czwartym roku filologii francuskiej i cieszyłem się, ze będzie łacina. A potem zaczęła się rzeczywistość. Wykładowca pojawił się dwa (liczebnie:2) razy, i zadał takie coś... widzę na forum, że częsta procedura. A ponieważ zajęcia się nie odbywały, moja znajmość łaciny jest zerowa, więc prawdopodobnie popisałem tu straszne bzdury. Dlatego bardzo bym prosił, żeby jakaś dobra dusza zmusiła się do spojrzenia na moje wypociny, i ewentualnie skorygowała. Żeby nie przytłaczać, na razie wypiszę rzeczowniki, a potem, jak się zgodzicie, resztę. Dziękuję z góry.

assentatoribus - dekl.3 masc, dat. plur. od assentator

sermone - dekl.3 neutr, abl. sing. od sermo

copias - dekl.1 neutr, acc. plur. od copia

opes - dekl.? fem, acc. plur. od nie mam pojęcia czego?

maiestatem - dekl.3 fem, acc. sing. od majestas

dominatus - dekl.4 masc, gen lub voc (?) sing. od też dominatus?

rerum - dekl.5 fem, gen. plur. od res

abundantiam - dekl.1 fem, gen. sing. od abundantia

magnificentiam - dekl.1 fem, gen. sing. od magnificentia

aedium - dekl.3 fem, gen. plur. od aedes

regiarum - tu w ogóle nie wiem, to może też być przymiotnik?

vita - dekl.1 fem, nom. sing. od vita

fortunam - dekl.1 fem, acc. sing. od fortuna

lecto - dekl.2 masc, abl. sing od lectus

hominem - dekl.3 masc, acc. sing od homo

stragulo - dekl.2 neutr, abl. sing. od też stragulo?

operibus - dekl.3 neutr, abl. plur. od opus
(tutaj mogły być jeszcze locativus albo dativus, wybrałem ablativus, w zdaniu jest "magnificis operibus picto" o tym "stragulo", że był haftowany, dobrze wybrałem ten przypadek?)

abacos - dekl.2 masc, acc. plur. od abacus

argento - dekl.2 neutr, dat/abl sing. od argentum

auro - dekl.2 neutr, dat/abl sing. od aurum

mensam - dekl.1 fem, acc. sing. od mensa

forma - dekl.1 fem, voc. sing. od forma

pueros - dekl.2 masc, acc. plur. od puer

unguenta - dekl.2 neutr, nom. plur. od unguentum

coronae - dekl.1 fem, nom. plur. od corona

odores - dekl.3 masc, nom. plur od odor

mensae - dekl.1 fem, nom. plur. od mensa

epulis - dekl.1 fem, abl/dat plur. od epula

[C. Iulius Aquilius]

Mógłbyś podać adres fragmentu lub go tu przytoczyć? Takie rzeczy trudno zrobić dobrze bez kontekstu, a przez pięć ksiąg wzmiankowanego dzieła chwilowo nie mam czasu się przekopywać, jak zresztą pewnie większość tu pisujących

[Samhein]

Rany, ale ze mnie idiota... przepraszam, oczywiście, że nie będziecie jeszcze dla mnie szukać fragmentu...

Nam quidam ex eius assentatoribus, Damocles, commemoraret in sermone copias eius, opes, maiestatem dominatus, rerum abundantiam, magnificentiam aedium regarium negatetquw umquam beatiorem quemquam fuisse. ‘Visne igitur’, inquit ‘o Damocle, quoniam te haec vita delectat, ipse eam degustare et fortunam experiri meam?’ Cum ille se cupere dixisset, conlocari iussit hominem in aureo lecto strato pulcherrimo textili stragulo, magnificis operibus picto abacosque conplures ornavit argento auroque caelato. Tum ad mensam eximia forma pueros delectos iussit consistere eosque nutum illius intuentes diligenter ministrare.
Aderant unguenta, coronae; incendebantur odores, mensae conquistissimis epulis exstruebantur. Fortunatus sibi Damocles videbatur.