Tajemniczy coniunctivus i participium z ogonkiem

[mjs]

Miałem się uczyć greki, a skończyło się na odświeżaniu i nauce łaciny Mam parę problemów gramatycznych. Oto pierwszy z nich:

Cum saepius duplicaret numerum dierum, admiransque Hiero requireret cur ita faceret.

Dlaczego Cyceron nie użył tu formy requirebat?

Nie bardzo rozumiem też funkcję -que po imiesłowie admirans.

[Martinus Petrus Garrulus]

a z czego to jest? bo jakoś bez kontekstu nie mogę uchwycić, o co chodzi z tymi dniami...

[mjs]

Oto cały fragment, aż do zdania, o które pytam:

Roges me quid et quale sit deus, auctore utar Simonide, de quo cum quaesivisset hoc idem tyrannus Hiero, deliberandi sibi unum diem postulavit. Cum idem ex eo postridie quaereret, biduum petivit. Cum saepius duplicaret numerum dierum, admiransque Hiero requireret cur ita faceret.

(za: H. Walford Extracts from Cicero)

Intryguje mnie, dlaczego Cyceron użył w ostatnim zdaniu (pogrubiona czcionka) coniunctivu, a nie indicativu. Zdanie z requireret jest wszak zdaniem nadrzędnym.

[Martinus Petrus Garrulus]

Cic. de deorum natura I 60

trzeba tu przytoczyć troszkę więcej:

cum idem ex eo postridie quaereret, biduum petivit; cum saepius duplicaret numerum dierum admiransque Hiero requireret, cur ita faceret, "Quia, quanto diutius considero," inquit "tanto mihi spes videtur obscurior" Sed Simoniden arbitror [...], quia multa venirent in mentem acuta atque subtilia, dubitantem, quid eorum esset verissimum, desperasse omnem veritatem.

tak więc czynnością nadrzędną jest "inquit" i całe "napięcie gramatyczne" rośnie do tego "inquit" i jest powiazane z "cum", czyli:

...kiedy częściej przedłużał termin i kiedy Hiero dziwiąc się pytał, dlaczego tak robi, (ten) odpowiedział: "ponieważ, im dłużej się temu przyglądam, tym mniejsza wydaje mi się nadzieja". Lecz myślę, że Symonides - dlatego, że przyszło mu na myśl wiele rzeczy wielkich i drobnych (szczegółów) - stracił nadzieję na dojście do całej prawdy zastanawiając się nad tym, co spośród nich miałoby być najprawdziwsze.

[mjs]

Na to bym nie wpadł! Czyli duplicaret i requireret należą do tego samego zdania podrzędnego. Od razu bardziej zrozumiałe jest -que po admirans: po prostu łączy dwie części zdania podrzędnego.

Dzięki piękne, Martine!