Verba timendi

[Discipula]

Siedze wlasnie nad verba timendi i wide tu same sprzecznosci... Jednym slowem, nic nie rozumiem Gdyby ktos mogl mi wyajsnic moje watpliowsci, bede bardzo wdzieczna.

A wiec tak:
1. Spojnikiem jest ne albo ne non; ne dla zdan twierdzacych, ne non dla przeczacych, czyli:
Antonius timebat ne in manus hostium caderet. Czy dobrze tlumacze? A. bal sie, ze wpadnie w rece wroga.

Dalej:
Timemus ne pueri domum ante noctum non redeant. Boimy sie, ze chlopcy nie wroca do domu przed noca. (?)

I w miare za tym nadazam, ale oto znajduje takie inormacje w innej ksiazce, ze zaprzeczone zdanie ma lacznik ut i taki oto przyklad:

Verebar ut me videret.
Balem sie, ze moze mnie nie zobaczyc. – tez nie wiem, czy dobrze tlumacze.
Timeo ut possit venire mecum ad Hispaniam.
Boje sie, ze moze nie bedzie mogl pojechac ze mna do Hiszpanii. (?)

To jak to jest w koncu?
Z gory ogromnie dziekuje.

[Martinus Petrus Garrulus]

trzeba to tłumaczyć sobie tak:

1. timeo ne veniat = boję się, żeby nie zdarzyło się tak, że przyjdzie
2. timeo ne non veniat = boję się, żeby nie zdarzyło się tak, że nie przyjdzie

[Discipula]

No tak, ale co z tym ut?

[anima sola]

po verba timendi dajemy "ut" przy obawie, że coś się nie stanie, w przeciwieństwie do "ne", które oznacza, iż coś zapewne będzie miało miejsce.

[parviscius]

No tak, ale co z tym ut?

Po wyrażeniach, oznaczająncych trwogę (verba timendī) spójnik nē … nōn czyli ut kladzie się bez żadnej różnicy w znaczeniu, lecz spójnik ut kladzie sie rzadrze, niż spójnik nē … nōn

[Discipula]

Wielkie wam dzieki!!!