Unus de neolatine scriptoribus Polonus Stanislaus Tekieli verba pulchra scripsit quae vobis dicere mihi in animo est.
"Iam diu ego, diurnarius, acta hebdomadalia Latine scripta condere cogitavi, nam, puto, sit linguae Latinae resurgere, adesse ei debent acta talia necnon programmata radiophonica televisificave. Exspectabam tamen hoc temporis momentum cum Latinitas mea plus Ciceroniana esset. Quod cum numquam fieri intellexissem, pessima mea Latinitate rem nihilominus pergere ausus sum."
Ea verba invitamentum Latine scribendi nobis ut sint. Cicerone meliores scriptores fortasse non erimus sed nihilominus nobis scribendum est. Sentio, multa sententia scripta latinitatem nostram meliorem fore.
Beatos in caelo Latine locuturos probabile
Ὁ βίος βραχύς, ἡ δὲ τέχνη μακρή
Cerauni verba vitiosa in hoc titulo manent, utinam alios ab errore abhorreant ! Sed , quamquam in imo correcta, terrent vestigia monstruosa. Stephanum Tekieli, istum audacem autodidactum, istorum puderet. Si haec errorum laudatio aut excusatio sint, frustra apposita manent. Quis enim cum eo colloquetur, qui mendosam linguam laudet ?
Et corrigendo aurem non praebet. Quis haec loquitur, quocum aliquis locuturus sit et cui respondendum sit, nescimus, Cerauno, Unicorni aut Rhinocero ? Sit venia verbo !
Nullum numen habes, si sit Prudentia: nos te,
nos facimus, Fortuna, deam, coeloque locamus.
Iuv. Sat, X 365-6
Keraunos"]Unus de neolatine scriptoribus Polonus Stanislaus Tekieli verba pulchra scripsit quae vobis dicere mihi in animo est.
/ de recentioris Latinae linguae scribentibus//quae vobis citare mihi in animo est/
"Iam diu ego, diurnarius, acta hebdomadalia Latine scripta condere cogitavi,
nam, puto, (sit linguae Latinae resurgere),
si linguae Latinae resurgendae studeamus, faciamus, ut adsint ei, ut debent
(adesse ei debent) acta talia necnon programmata radiophonica televisificave. Exspectabam tamen hoc temporis momentum cum Latinitas mea
(plus Ciceroniana)
plus Ciceronianae similis esset.
Quod cum numquam fieri intellexissem, pessima mea Latinitate rem nihilominus pergere ausus sum."
Ea verba
(invitamentum) invitamento
Latine scribendi nobis ut sint. Cicerone
(meliores ) similes
scriptores fortasse non erimus, sed nihilominus nobis scribendum est. Sentio,
(multa sententia) multas sententias (scripta) a nobis scribendas
(L/atinitatem nostram meliorem
(fore) effecturas esse
seu: multa scribendo meliores non fore sentio.
Vae correctis et corrigenti mihi inani !
Nullum numen habes, si sit Prudentia: nos te,
nos facimus, Fortuna, deam, coeloque locamus.
Iuv. Sat, X 365-6
