Słów kilka o wakacji po łacinie.

[rynbenia]

Mam napisać kilka zdań o wakacjach po łacinie. Czy znalazłby się ktoś miły i sprawdził poprawność tego co udało mi się stworzyć (uprzedzam, że zdania są dość prymitywne)

Koncepcja po polsku:

Moje wakacje spędziłam w domu i w mieście.
Pogoda była wspaniała
Widziałam morze i góry.
Poznałam nowych przyjaciół.

Próba przetłumaczenia:

Meo feriae eram domi et in urbe.
Tempestas erat splendidus.
Videbam mare et mones.
Coquoscobam novos amicos.

Gdyby znalazł się ktoś uprzejmy i zechciał mnie poprawić byłabym ogromnie wdzięczna!

[Fluvius Magnus]

Meae feriae eram domi urbeque.
Tempestas erat splendida.
Videbam mare et montes.
Cognoscebam novos amicos.

Opierając się na tym co stworzyłaś.

[rynbenia]

Bardzo dziękuję! Mam za sobą rok nauki tego języka, staram się jak mogę. Niezmiernie jestem wdzięczna!

[parviscius]

Meae feriae eram domi urbeque.

1.

2) Quid agebatis per ferias? Dormire—cenare—cum amicis in otio esse—iter facere—dona dare et recipere—laborare—nihil facere.
Elementary Latin a.d. XIII Kalendis Februaris

2.
Non proventi inventi sunt pro domi urbeque
sed domi et in urbe

[Alopex Lagopus]

...

Jeśli dobrze liczę, to już czwarty taki temat...

No, ale tu należy się pochwała, bo jest praca samodzielna, dlatego chętnie też dodam parę uwag od siebie.

Po pierwsze: wakacje się już skończyły, więc lepszy chyba będzie w użyciu czas perfectum (dokonany) niż imperfectum (czyli nie erat tyko fuit itd.).
Po drugie: splendidus to raczej "jasny, błyszczący". "Wspaniały" raczej w znaczeniu przenośni. Gdybym miał dopasować jakiś przymiotnik do pogody to spróbowałbym z serenus ("pogodny", zresztą serenitas to jest wg Małego Korpantego "czas ładnej pogody")
Po trzecie: kwestia stylistyczna - w łacinie orzeczenie lubi stać na końcu zdania.