Witam wszystkich forumowiczów!
Swoją przygodę z łaciną zacząłem parę dni temu.
Staram się w pełni zrozumieć gramatykę, jednak już prawie na samym początku nie rozumiem jednego zabiegu, a mianowicie w zdaniu:
Filia agricolae est grata dominae
dlaczego przymiotnik "grata" nie przyjmuje koncówki rzeczownika i nie wygląda tak: "gratae"?
Z góry dziękuję za odpowiedź.
Deklinacja przymiotnika w celowniku
Re: Deklinacja przymiotnika w celowniku
Przymiotnik "grata" łączy się tu logicznie z podmiotem, a nie z dopełnieniem, dlatego przyjął jego przypadek: Filia agricolae est grata dominae.
Re: Deklinacja przymiotnika w celowniku
A więc ten przymiotnik nie wchodzi w skład dopełnienia?
Dopełnieniem tego zdania nie jest
"grata dominae"?
Dopełnieniem tego zdania nie jest
"grata dominae"?
Re: Deklinacja przymiotnika w celowniku
filia - podmiot
agricolae - jego przydawka
est grata - orzeczenie imienne
dominae - dopełnienie
Filia (czyja?) agricolae est grata (komu?) dominae.
Role poszczególnych słów w zdaniu i ich przypadki gramatyczne są tu identyczne jak w języku polskim.
agricolae - jego przydawka
est grata - orzeczenie imienne
dominae - dopełnienie
Filia (czyja?) agricolae est grata (komu?) dominae.
Role poszczególnych słów w zdaniu i ich przypadki gramatyczne są tu identyczne jak w języku polskim.
Re: Deklinacja przymiotnika w celowniku
Już wszystko jasne, źle zrozumiałem tłumaczenie słowa "grata".
Myślałem, że jest to przydawka określająca dopełnienie.
Sprawa wyjaśniona
Myślałem, że jest to przydawka określająca dopełnienie.
Sprawa wyjaśniona