Deklinacja przymiotnika w celowniku

Problemy gramatyczne i ich rozwiązania.
Iuppiter
Peregrinus
Posty: 3
Rejestracja: ndz 05 paź 2014, 00:50

Deklinacja przymiotnika w celowniku

Post autor: Iuppiter »

Witam wszystkich forumowiczów!
Swoją przygodę z łaciną zacząłem parę dni temu.
Staram się w pełni zrozumieć gramatykę, jednak już prawie na samym początku nie rozumiem jednego zabiegu, a mianowicie w zdaniu:

Filia agricolae est grata dominae

dlaczego przymiotnik "grata" nie przyjmuje koncówki rzeczownika i nie wygląda tak: "gratae"?

Z góry dziękuję za odpowiedź.
Awatar użytkownika
Gavantius
Tribunus militum
Posty: 151
Rejestracja: pt 11 sty 2008, 18:16

Re: Deklinacja przymiotnika w celowniku

Post autor: Gavantius »

Przymiotnik "grata" łączy się tu logicznie z podmiotem, a nie z dopełnieniem, dlatego przyjął jego przypadek: Filia agricolae est grata dominae.
Iuppiter
Peregrinus
Posty: 3
Rejestracja: ndz 05 paź 2014, 00:50

Re: Deklinacja przymiotnika w celowniku

Post autor: Iuppiter »

A więc ten przymiotnik nie wchodzi w skład dopełnienia?

Dopełnieniem tego zdania nie jest
"grata dominae"?
Awatar użytkownika
Gavantius
Tribunus militum
Posty: 151
Rejestracja: pt 11 sty 2008, 18:16

Re: Deklinacja przymiotnika w celowniku

Post autor: Gavantius »

filia - podmiot
agricolae - jego przydawka
est grata - orzeczenie imienne
dominae - dopełnienie

Filia (czyja?) agricolae est grata (komu?) dominae.

Role poszczególnych słów w zdaniu i ich przypadki gramatyczne są tu identyczne jak w języku polskim.
Iuppiter
Peregrinus
Posty: 3
Rejestracja: ndz 05 paź 2014, 00:50

Re: Deklinacja przymiotnika w celowniku

Post autor: Iuppiter »

Już wszystko jasne, źle zrozumiałem tłumaczenie słowa "grata".
Myślałem, że jest to przydawka określająca dopełnienie.
Sprawa wyjaśniona :)
ODPOWIEDZ