Caesar, De bello Gallico VI, 11
Caesar, De bello Gallico VI, 11
Salvete!
Tłumaczę 'De bello Gallico' Cezara... oczywiście tylko wybrane fragmenty
Ostatnio próbowałam rozgryźć akapit 11 z księgi VI.
Momentami mój tekścik jest zupełnie pozbawiony sensu , dlatego bardzo Was proszę o przejrzenie tego tłumaczenia i korektę oraz o drobne wskazówki mogące ułatwić mi poprawne przetłumaczenie.
Oto co mi z tego wyszło:
1. Quoniam ad hunc locum perventum est, non alienum esse videtur de Galliae Germaniaeque moribus et quo differant hae nationes inter sese proponere.
Ponieważ do tego miejsca dotarliśmy, wydaje się, że jest rzeczą odpowiednią opowiedzieć o zwyczajach w Galii i Germanii i czym różnią się te ludy między sobą.
2. In Gallia non solum in omnibus civitatibus atque in omnibus pagis partibusque, sed paene etiam in singulis domibus factiones sunt, earumque factionum principes sunt qui summam auctoritatem eorum iudicio habere existimantur, quorum ad arbitrium iudiciumque summa omnium rerum consiliorumque redeat.
W Galii nie tylko we wszystkich miastach i we wszystkich wsiach i okolicach, lecz także prawie w pojedynczych rodzinach są stronnictwa i w tych stronnictwach przywódcami są ci, którzy są uważani według nich, iż mają największe znaczenie, całość wszystkich spraw i postanowień zależałaby od ich decyzji i sądu. (?)
---
tak, to nie mam sensu...
Mam pytania dotyczące znaczenia pewnych wyrazów w tym kontekście: factio - stronnictwo, frakcja? civitas - miasto? pagus - wieś a może gmina? domus - rodzina, ród, domostwo?
redeat to coniunctivus od redeo ale jak należy rozumieć 'ad arbitrium redire'?
3. Itaque eius rei causa antiquitus institutum videtur, ne quis ex plebe contra potentio rem auxili egeret: suos enim quisque opprimi et circumveniri non patitur, neque, aliter si faciat, ullam inter suos habet auctoritatem.
Więc wydaję się, że z powodu tej sprawy w dawnych czasach ustanowiono, ażeby ktoś (nikt) z ludu nie potrzebował pomocy przeciwko władzy możnego; bo każdy nie pozwala aby uciskać i oszukiwać swoich (ze swego stronnictwa), i jeśliby czynił inaczej, żadnego między swoimi nie miałby znaczenia.
---
te zdanie też pozostawia wiele do życzenia;)
Od czego pochodzi słowo potentio? od potens nie bardzo... chociaż logicznie by pasowało...
auxili a nie auxilii?
4. Haec eadem ratio est in summa totius Galliae: namque omnes civitates in partes divisae sunt duas.
Taka sama zasada jest wszędzie w całej Galii: bo wszystkie państwa są podzielone na dwie części.
To zdanie wydaje mi się poprawne, ale o co chodzi z tymi częściami?
Jeszcze raz proszę o pomoc i z góry dziekuję za poświęcenie mi czasu.
Tłumaczę 'De bello Gallico' Cezara... oczywiście tylko wybrane fragmenty
Ostatnio próbowałam rozgryźć akapit 11 z księgi VI.
Momentami mój tekścik jest zupełnie pozbawiony sensu , dlatego bardzo Was proszę o przejrzenie tego tłumaczenia i korektę oraz o drobne wskazówki mogące ułatwić mi poprawne przetłumaczenie.
Oto co mi z tego wyszło:
1. Quoniam ad hunc locum perventum est, non alienum esse videtur de Galliae Germaniaeque moribus et quo differant hae nationes inter sese proponere.
Ponieważ do tego miejsca dotarliśmy, wydaje się, że jest rzeczą odpowiednią opowiedzieć o zwyczajach w Galii i Germanii i czym różnią się te ludy między sobą.
2. In Gallia non solum in omnibus civitatibus atque in omnibus pagis partibusque, sed paene etiam in singulis domibus factiones sunt, earumque factionum principes sunt qui summam auctoritatem eorum iudicio habere existimantur, quorum ad arbitrium iudiciumque summa omnium rerum consiliorumque redeat.
W Galii nie tylko we wszystkich miastach i we wszystkich wsiach i okolicach, lecz także prawie w pojedynczych rodzinach są stronnictwa i w tych stronnictwach przywódcami są ci, którzy są uważani według nich, iż mają największe znaczenie, całość wszystkich spraw i postanowień zależałaby od ich decyzji i sądu. (?)
---
tak, to nie mam sensu...
Mam pytania dotyczące znaczenia pewnych wyrazów w tym kontekście: factio - stronnictwo, frakcja? civitas - miasto? pagus - wieś a może gmina? domus - rodzina, ród, domostwo?
redeat to coniunctivus od redeo ale jak należy rozumieć 'ad arbitrium redire'?
3. Itaque eius rei causa antiquitus institutum videtur, ne quis ex plebe contra potentio rem auxili egeret: suos enim quisque opprimi et circumveniri non patitur, neque, aliter si faciat, ullam inter suos habet auctoritatem.
Więc wydaję się, że z powodu tej sprawy w dawnych czasach ustanowiono, ażeby ktoś (nikt) z ludu nie potrzebował pomocy przeciwko władzy możnego; bo każdy nie pozwala aby uciskać i oszukiwać swoich (ze swego stronnictwa), i jeśliby czynił inaczej, żadnego między swoimi nie miałby znaczenia.
---
te zdanie też pozostawia wiele do życzenia;)
Od czego pochodzi słowo potentio? od potens nie bardzo... chociaż logicznie by pasowało...
auxili a nie auxilii?
4. Haec eadem ratio est in summa totius Galliae: namque omnes civitates in partes divisae sunt duas.
Taka sama zasada jest wszędzie w całej Galii: bo wszystkie państwa są podzielone na dwie części.
To zdanie wydaje mi się poprawne, ale o co chodzi z tymi częściami?
Jeszcze raz proszę o pomoc i z góry dziekuję za poświęcenie mi czasu.
Desines timere, si sperare desieris.
factio - stronnictwo, frakcja?
Może być i tak i tak. Chociaż u Cezara może lepiej jest dać stronnictwo
civitas - miasto?
społeczeństwo/społeczność
pagus - wieś a może gmina?
Myślę, że bezpieczniej jest dać po prostu wieś
domus - rodzina, ród, domostwo
Również "ojczyzna"
"Taka sama zasada jest wszędzie w całej Galii: bo wszystkie państwa są podzielone na dwie części."
Dlatego jestem za unikaniem kojarzenia słowa civitas z państwem. Ja wiem, że może kojarzyć się z to z "De civitate Dei" Augustyna, ale tam też winno się to tłumaczyć, według mnie, jako społeczeństwo. Należy bowiem pamiętać, że w tamtym okresie słowo "państwo" nie zaprzątało głowy ludziom. Chodzi tutaj o to, że te społeczeństwa ( ew lepiej u Cezara zabrzmią "plemiona" ) dzielą się na dwa stronnictwa. Chodzi tutaj zapewne o Eduów i Sekwanów. Jedni stali na czele jednego stronnictwa a drudzy na czele drugiego.
Może być i tak i tak. Chociaż u Cezara może lepiej jest dać stronnictwo
civitas - miasto?
społeczeństwo/społeczność
pagus - wieś a może gmina?
Myślę, że bezpieczniej jest dać po prostu wieś
domus - rodzina, ród, domostwo
Również "ojczyzna"
"Taka sama zasada jest wszędzie w całej Galii: bo wszystkie państwa są podzielone na dwie części."
Dlatego jestem za unikaniem kojarzenia słowa civitas z państwem. Ja wiem, że może kojarzyć się z to z "De civitate Dei" Augustyna, ale tam też winno się to tłumaczyć, według mnie, jako społeczeństwo. Należy bowiem pamiętać, że w tamtym okresie słowo "państwo" nie zaprzątało głowy ludziom. Chodzi tutaj o to, że te społeczeństwa ( ew lepiej u Cezara zabrzmią "plemiona" ) dzielą się na dwa stronnictwa. Chodzi tutaj zapewne o Eduów i Sekwanów. Jedni stali na czele jednego stronnictwa a drudzy na czele drugiego.
I am raised up and I will not reject the flute,
O ruler of my mind. Look, he stirs me up,
Euoi, the ivy now whirls me round in Bacchic contest. -Sophocles
O ruler of my mind. Look, he stirs me up,
Euoi, the ivy now whirls me round in Bacchic contest. -Sophocles
-
- Tribunus militum
- Posty: 113
- Rejestracja: ndz 25 mar 2007, 14:41
Re: Caesar, De bello Gallico VI, 11
Ma, ale dość ukryty. Źle rozwiązałas tłumaczenie pierwszego zdania podrzędnego (tego od qui), co zrujnowało dalszy ciąg. Earumque factionum principes sunt, qui summam auctoritatem ... habere existimantur: przywódcami są ci, którzy itd. Dalej: quorum ad arbitrium iudiciumque = "do/od których arbitrażu i decyzji/sądu" (= i do/od ich arbitrażu i decyzji/sądu) "należy całość spraw" itd.Vespera pisze:2. In Gallia non solum in omnibus civitatibus atque in omnibus pagis partibusque, sed paene etiam in singulis domibus factiones sunt, earumque factionum principes sunt qui summam auctoritatem eorum iudicio habere existimantur, quorum ad arbitrium iudiciumque summa omnium rerum consiliorumque redeat.
W Galii nie tylko we wszystkich miastach i we wszystkich wsiach i okolicach, lecz także prawie w pojedynczych rodzinach są stronnictwa i w tych stronnictwach przywódcami są ci, którzy są uważani według nich, iż mają największe znaczenie, całość wszystkich spraw i postanowień zależałaby od ich decyzji i sądu. (?)
---
tak, to nie mam sensu...
W pierwszym zd. podrzędnym masz ind. (qui existimantur), bo to jest wskazanie na konkretne osoby: "ci, którzy". W drugim jest coniunctivus, bo to jest zdanie względno-celowe (żeby do ich kompetencji należało) albo (wg większości gramatyk nieistniejące, dlatego podaję je jako druga propozycję) względno-skutkowe: quorum = tak, że do ich kompetencji itd.
"Civitas" to zasadniczo zgrupowanie obywateli ("cives"), czyli społeczność. Często jest to konkretniejsze i oznacza mniej więcej tyle, co miasto. W przypadku barbarzyńców będzie to raczej "plemię".civitas - miasto?
Od niczego, w tym tekście w ogóle niczego takiego nie ma. Przyjrzyj się jeszcze razy tekstowi oryginału.Od czego pochodzi słowo potentio?
Tak na pierwszy rzut oka, moze chodzić o to, że wszędzie jest podział na bogatą elite i plebs. Ale zamiast bazowac na moim pierwszym rzucie oka, lepiej jest zajrzeć do jakiegoś wydania wyposazonego w komentarz (dostępne w kazdej bibliotece filologii klasycznej na dowolnym uniwersytecie).4. Haec eadem ratio est in summa totius Galliae: namque omnes civitates in partes divisae sunt duas.
Taka sama zasada jest wszędzie w całej Galii: bo wszystkie państwa są podzielone na dwie części.
To zdanie wydaje mi się poprawne, ale o co chodzi z tymi częściami?
Ostatnio zmieniony śr 02 maja 2007, 22:18 przez Biberius Vinius Mero, łącznie zmieniany 1 raz.
BVM
Bardzo dziękuję:)
Wiele wyjaśniło mi jedno zdanie, które mogłoby wydawać się nie tak istotne:
Itaque eius rei causa antiquitus institutum videtur, ne quis ex plebe contra potentio rem auxili egeret.
Zastanawiałam się co tam robi słowo res, dlaczego brakuje jednego 'i' w wyrazie auxilii oraz od czego jest 'potentio' A powinno być "contra potentiorem auxilii"... Teraz to jest jasne I zamiast "itaque", które też nie pasowało jest "idque"...
Earumque factionum principes sunt, qui summam auctoritatem ... habere existimantur... Czy to NCI?
Uważa się (sądzimy), że przywódcami tych stronnictw są ci, którzy mają największe znaczenie...
Do biblioteki zajrzę jak wrócę po świętach na uczelnię, by wypożyczyć jakiś nieuszkodzony egzemplarz Wojny galijskiej. Niestety, ten który posiadam nie ma kilku stron, m.in. z tym akapitem...
Wiele wyjaśniło mi jedno zdanie, które mogłoby wydawać się nie tak istotne:
I przyjrzałam się... okazało się, że z moim orygiałem znalezionym gdzieś w internecie nie wszystko było w porządku Rzeczywiście nie ma słowa potentio... W moim tekście ten fragment wyglądał tak:Od niczego, w tym tekście w ogóle niczego takiego nie ma. Przyjrzyj się jeszcze razy tekstowi oryginału.
Itaque eius rei causa antiquitus institutum videtur, ne quis ex plebe contra potentio rem auxili egeret.
Zastanawiałam się co tam robi słowo res, dlaczego brakuje jednego 'i' w wyrazie auxilii oraz od czego jest 'potentio' A powinno być "contra potentiorem auxilii"... Teraz to jest jasne I zamiast "itaque", które też nie pasowało jest "idque"...
Earumque factionum principes sunt, qui summam auctoritatem ... habere existimantur... Czy to NCI?
Uważa się (sądzimy), że przywódcami tych stronnictw są ci, którzy mają największe znaczenie...
Do biblioteki zajrzę jak wrócę po świętach na uczelnię, by wypożyczyć jakiś nieuszkodzony egzemplarz Wojny galijskiej. Niestety, ten który posiadam nie ma kilku stron, m.in. z tym akapitem...
Desines timere, si sperare desieris.
-
- Tribunus militum
- Posty: 113
- Rejestracja: ndz 25 mar 2007, 14:41
To detal ortograficzny - gen. sg. dekl. II na -ius, -ium może miec koncówkę -ii albo -i (np. nom. negotium, gen. negoti).Vespera pisze:dlaczego brakuje jednego 'i' w wyrazie auxilii
Owszem, jest tam NCI (qui ... habere existimantur). Przywódcami tych stronnictw są ci, o których się sądzi, że ...Earumque factionum principes sunt, qui summam auctoritatem ... habere existimantur... Czy to NCI?
Uważa się (sądzimy), że przywódcami tych stronnictw są ci, którzy mają największe znaczenie...
BVM
Gratias, nie wiedziałam, że są dwie formy gen. rzeczowników na -ius. Myślałam, że to jest jakiś błąd
Mam jeszcze jedno pytanie dotyczące tego tekstu:
Idque eius rei causa autiquitus institutum videtur
Jaka to składnia? Czy to też NCI tylko po wypadnięciu "esse"? Czy to jest to samo co Idque eius rei causa autiquitus institutum esse videtur?
Przetłumaczyłam ten fragment tak: "A to zdaje się, że z powodu tej przyczyny w dawnych czasach ustanowiono (zostało ustanowione)"... pasowało by tu NCI... a "institutum esse" jako infinitivus perfecti passivi...
Mam jeszcze jedno pytanie dotyczące tego tekstu:
Idque eius rei causa autiquitus institutum videtur
Jaka to składnia? Czy to też NCI tylko po wypadnięciu "esse"? Czy to jest to samo co Idque eius rei causa autiquitus institutum esse videtur?
Przetłumaczyłam ten fragment tak: "A to zdaje się, że z powodu tej przyczyny w dawnych czasach ustanowiono (zostało ustanowione)"... pasowało by tu NCI... a "institutum esse" jako infinitivus perfecti passivi...
Desines timere, si sperare desieris.
- maurizia de sully
- Quaestor
- Posty: 236
- Rejestracja: wt 31 paź 2006, 18:18
- Lokalizacja: lutetia parisiorum