Fynkcje przypadów u Cezara

[Cicik]

Chciałabym zwrócić się z prośbą o sprawdzenie poprawności określonych przeze mnie funkcji przypadków.

Germani multum ab hac consuetudine differunt. Nam neque druides habent qui rebus divinis praesint neque sacrificiis student. Deorum numero eos solos ducunt quos cernunt et quorum aperte opibus iuvantur, Solem et Volcanum et Lunam; reliquos ne fama quidem acceperunt. Vita omnis in venationibus atque in studiis rei militaris consistit; a parvis labori ac duritiae student. Qui diutissime impuberes permanserunt maximam inter suos ferunt laudem; hoc ali staturam, ali viris nervosque confirmari putant. Intra annum vero vicesimum feminae notitiam habuisse in turpissimis habent rebus: cuius rei nulla est occultatio, quod et promiscue in fluminibus perluuntur, et pellibus aut parvis renonum tegimentis utuntur, magna corporis parte nuda.

hac consuetudine - ablativus absolutus

quorum aperte - genetivus partitivus

a parvis - ablativus separationis

maximam laudem - accusativus jako okolicznik rozciągłości w czasie

Intra annum vero vicesimum feminae notitiam habuisse in turpissimis habent rebus: - ACI

[Celtis]

czy sam wybierałeś słowa/frazy, dla których chcesz określać funkcje przypadków?

w kolejności występowania:
nie,
zdecydowanie nie (to w ogóle nie "idzie" razem),
nie,
w życiu,
też nie.

dobrze byłoby zacząć od tłumaczenia tekstu chyba - mam wrażenie, że działałeś trochę na chybił trafił.

[Cicik]

Tekst mam przetłumaczony. Czy mogłabym prosić o przykłady z tego tekstu, a ja spróbowałabym określić funkcje przypadków?