Zrozumienie to coś więcej niż ocenianie kogoś na podstawie pozorów.
Chciałem w powyższym zdaniu określić więź między przyjaciółmi, podniosłość tego uczucia które jest wyjątkowe i odróżnia ludzi fałszywych od osób które wiedzą iż prawdziwie ocenić człowieka możemy dopiero w momencie gdy go poznamy - po głębszej rozmowie i zaufaniu...
Liczę na ciekawe sugestie dotyczące waszych translacji lub też poprawek w powyższym opisie rozszerzenia owego zdania.
pozdrawiam ciepło.
Zrozumienie to coś więcej niż ocenianie kogoś...
-
Martinus Petrus Garrulus
- Proconsul
- Posty: 2556
- Rejestracja: ndz 19 lut 2006, 23:18
- Lokalizacja: Kraków
Oto fragment Pliniusza młodszego na ten temat 
C. PLINIUS SEPTICIO SUO S.
1 Ais quosdam apud te reprehendisse, tamquam amicos meos ex omni occasione ultra modum laudem. 2 Agnosco crimen, amplector etiam. Quid enim honestius culpa benignitatis? Qui sunt tamen isti, qui amicos meos melius norint? Sed, ut norint, quid invident mihi felicissimo errore? Ut enim non sint tales quales a me praedicantur, ego tamen beatus quod mihi videntur. 3 Igitur ad alios hanc sinistram diligentiam conferant; nec sunt parum multi, qui carpere amicos suos iudicium vocant. Mihi numquam persuadebunt ut meos amari a me nimium putem. Vale.
Plinius Epistulae VII 28
a oto tłumaczonko
1. Mówisz, że ktoś w Twoim otoczeniu skrytykował mnie, jak i to, że zawsze chwalę swoich przyjaciół ponad miarę. 2. Jestem świadom tego występku i także go popieram. Cóż jest bowiem szlachetniejszego od grzechu uprzejmości? Kim są jednak ci, którzy poznali moich przyjaciół bardziej (niż ja)? Lecz, choćby byli poznali, czego zazdroszczą mi, bardzo szczęśliwemu z powodu mojego (rzekomego) nagannego postępowania? Jeśli jednak (moi przyjaciele) nie byliby tacy, jak ja o nich mówię, to ja (pomimo tego) byłbym szczęśliwy dlatego, że mi się takimi wydają. 3. Tak więc niechże kierują swoją fałszywą uprzejmość do innych. Aż nadto liczni są ci, którzy wykrzykują, że ich przyjaciele uszczypliwie wyrażają swoje opinie (o nich). Nikt nigdy nie przekona mnie [dosł: nie przekonają mnie], abym sądził, że zbytnio kocham moich przyjaciół.
miałem kilka wątpliwości przy tłumaczeniu, tak więc jeśli jest coś źle, to prosze o korektę
C. PLINIUS SEPTICIO SUO S.
1 Ais quosdam apud te reprehendisse, tamquam amicos meos ex omni occasione ultra modum laudem. 2 Agnosco crimen, amplector etiam. Quid enim honestius culpa benignitatis? Qui sunt tamen isti, qui amicos meos melius norint? Sed, ut norint, quid invident mihi felicissimo errore? Ut enim non sint tales quales a me praedicantur, ego tamen beatus quod mihi videntur. 3 Igitur ad alios hanc sinistram diligentiam conferant; nec sunt parum multi, qui carpere amicos suos iudicium vocant. Mihi numquam persuadebunt ut meos amari a me nimium putem. Vale.
Plinius Epistulae VII 28
a oto tłumaczonko
1. Mówisz, że ktoś w Twoim otoczeniu skrytykował mnie, jak i to, że zawsze chwalę swoich przyjaciół ponad miarę. 2. Jestem świadom tego występku i także go popieram. Cóż jest bowiem szlachetniejszego od grzechu uprzejmości? Kim są jednak ci, którzy poznali moich przyjaciół bardziej (niż ja)? Lecz, choćby byli poznali, czego zazdroszczą mi, bardzo szczęśliwemu z powodu mojego (rzekomego) nagannego postępowania? Jeśli jednak (moi przyjaciele) nie byliby tacy, jak ja o nich mówię, to ja (pomimo tego) byłbym szczęśliwy dlatego, że mi się takimi wydają. 3. Tak więc niechże kierują swoją fałszywą uprzejmość do innych. Aż nadto liczni są ci, którzy wykrzykują, że ich przyjaciele uszczypliwie wyrażają swoje opinie (o nich). Nikt nigdy nie przekona mnie [dosł: nie przekonają mnie], abym sądził, że zbytnio kocham moich przyjaciół.
miałem kilka wątpliwości przy tłumaczeniu, tak więc jeśli jest coś źle, to prosze o korektę
Nulli parcit hiems, nullus quoque frigore gaudet,
donec Ver veniat nos foveant pueri!
donec Ver veniat nos foveant pueri!