Witam,
czy ktoś zechciałby przetłumaczyć ten tekst? Jest to kondukt-zwrotkowa pieśń wykonywana przed czytaniem Pisma Świętego. Pochodzi z kancjonału klarysek ze Starego Sącza, XIII/XIV w.
Omnia beneficia (Wszelkie dobrodziejstwa)
Omnia beneficia gaudia generatia variaque
dat gratia, dulcia movens studia.
Laudare Deum qui salvat reum data venia
Sapui, sicut fatui, nam ut potui,
ita posui sed initui renui prout potui.
Si nunc regiro non est pro miro, quia sonui.
Omnia beneficia
- Regiomontanus
- Quaestor
- Posty: 262
- Rejestracja: śr 23 kwie 2008, 18:39
- Lokalizacja: Consortio Populorum
Re: Omnia beneficia
Dawno mnie tu nie było, witam wszystkich nowych forumowiczów.
Moja wersja:
Omnia beneficia
Wszystkich dobrodziejstw
gaudia generatia
powodujących radości...
varia que dat gratia,
... różne, które daje łaska,
dulcia movens studia.
wywołująca słodkie pragnienia,
Laudare Deum
aby chwalić Boga,
qui salvat reum
który zbawia grzesznika,
data venia
udzieliwszy wybaczenia,
Sapui, sicut fatui,
spróbowałem [tych dobrodziejstw], jak powiedziałem
nam ut potui,
bo jak mogłem
ita posui
tak [się] przedłożyłem (Bogu?)
sed initui
ale początkowi (znów chodzi chyba o Boga)
renui prout potui.
odmówiłem jak mogłem (chyba to znaczy: odmówiłem, jak było to moją wolą).
Si nunc regiro
Jeśli teraz powracam/zmieniam zdanie
non est pro miro,
to nie jest to dziwne,
quia senui
ponieważ się zestarzałem.
W ostatniej linijce "sonui" zastąpiłem "senui", bo spotkałem się z taką glosą.
Swoją drogą piękny utwór, i pomnik polskiej kultury. Tu można posłuchać:
http://www.youtube.com/watch?v=yxPXMcUjiI4
Moja wersja:
Omnia beneficia
Wszystkich dobrodziejstw
gaudia generatia
powodujących radości...
varia que dat gratia,
... różne, które daje łaska,
dulcia movens studia.
wywołująca słodkie pragnienia,
Laudare Deum
aby chwalić Boga,
qui salvat reum
który zbawia grzesznika,
data venia
udzieliwszy wybaczenia,
Sapui, sicut fatui,
spróbowałem [tych dobrodziejstw], jak powiedziałem
nam ut potui,
bo jak mogłem
ita posui
tak [się] przedłożyłem (Bogu?)
sed initui
ale początkowi (znów chodzi chyba o Boga)
renui prout potui.
odmówiłem jak mogłem (chyba to znaczy: odmówiłem, jak było to moją wolą).
Si nunc regiro
Jeśli teraz powracam/zmieniam zdanie
non est pro miro,
to nie jest to dziwne,
quia senui
ponieważ się zestarzałem.
W ostatniej linijce "sonui" zastąpiłem "senui", bo spotkałem się z taką glosą.
Swoją drogą piękny utwór, i pomnik polskiej kultury. Tu można posłuchać:
http://www.youtube.com/watch?v=yxPXMcUjiI4
Montani semper liberi
Re: Omnia beneficia
Dzięki wielkie