
Hannibalis lepidum sed acerbum dictum.
Hannibala gładkie lecz gorzkie słowa.
Hannibal Carthagine profugus apud Antiochum, Syriae regem, manebat.
Hannibal z Kartaginy został wygnany przez syryjskiego króla, Antiocha.
Aliquande rex duci perito copias suas contra Romanos paratas ostendebat: exercitum argenteis et aureis insignibus florentem, currus cum falcibus, elephantos cum turribus, equitatum frenis et ephippiis fulgentem.
Czasem król wodzów był gotów pokazywać naśladowanie przeciwko Rzymianom: armia srebrna i złota rzuca się w oczy kwitnąc, kiedy rydwany kosą, kiedy słonie wieżą, jeźdźcy lśnią hamując siodłem.
Tum Hannibalem Antiochus rogat.
Wówczas Antioch powiedzał Hannibalowi.
Hanibal ridens: „Plane – inquit – satis sunt, credo, Romanis, etiam si avarissimi sunt”.
Hannibal zaśmiał się: “zrozumiałe – powiedział – są wystarczający, zobowiązuje, jeśli również Rzymianie będą chciwi.
Lepidum sed acerbum dictum: rex de numero et ornatu exercitus sui, Hannibal de praeda
Romanorum sentiebat, eludens ignaviam et imbelliam militum Antiochi.
Gładkie lecz srogie słowa: król wylicza i wyposażeni są w armii, Hannibal z uczuciem rzymskiej grabieży, oszukać bezczynność i (?) wojsk Antiocha.