Histrius pozdrawia swojego Postuma
Ego iam aeger non sum, sed valeo
Ja niej estem już chory, lecz zdrowy
Nunc in Asia, Ephesi, stipednia mereo
Teraz służę w wojsku w Azji, w Efezie
itauque non tam saepe do ad te literas
dlatego nie tak często wysyłam do ciebie listy
Ex castris nostris ruinas templi Dianae specto
Z naszego obozu oglądam ruiny świątyni Diany
et de Herostrato misero cogito
i myślę o nieszczęsnym Herastracie.
Mi POstume, abs te tam diu nihil litterarum!
Mój POstumie, od Ciebie tak długo żadnych listów
Ego literas vestras semper exspecto
Ja wyglądam waszych listów
nam non solum quid apud vos
albowiem nie tylko co u was
sed etiam quid in partia narrant
lecz także co opowiadają w kraju.
Estne adhuc aegra tua fida ed bona Octavia?
Czy jest aż dotąd chora twoja wierna i dobra Oktawia?
Et Julia? Tenente in memoria avuculum suum?
A Julia? Czy pamięta swojego wujka?
Meum simolum pulchrum dare ei cogito || Di me nostros adiuvant!
nie mam pojęcia jak to tłumaczyć...
Ecce victoriis praemia meremus
Oto zasługujemy na zwycięskie nagrody (?)
in animo habeo Romam mox videre
zamierzam wkrótce widzieć Rzym
et apud vos cenare, ed Baiis animum relaxare
i u was ucztować, a w Bajach odpoczywać.
Haec igitur. Vale, mi Postume! Octavia et Julia, valete!
Na tym kończę. Bądź zdrów POstumie. Oktawio i Julio, bądźcie zdrowe!
a.d. III. Non. Oct, Ephesi
05. 10, w Efezie
~~~~~~
a tak po za tym jestem nowa:) i wpraszam się tu na stałe..
