Chciałabym, żebyście sprawdzili napisane przeze mnie pytania i odpowiedzi do pewnego tekstu Cycerona.
1) Quid Cicero in libro suo describit ? -> Co cyceron opisał w swojej książce?
Cicero in libro suo "De divinatione" mirum somnium cuiusdam viri descibit -> Cyceron w swojej książce "O wróżbiarstwie" opisuje dziwny sen jakiegoś mężczyzny.
2) Quis una iter fecit? -> Kto razem przebył drogę ?
Duo quidam viri iter una facerent et Megaram venissent -> Dwaj mężczyźni podróżowali razem i dotarli do Megary.
3) Ubi duo viri pernoctaverunt ? -> Gdzie dwaj mężowie przenocowali?
Alter viri ad amicum, alter viri ad cauponem pernoctatum properavit -> Jeden mąż przenocował u przyjaciela, a drugi u szynkarza
4) Quid viri ad cauponem properavit in somnio dixit ? -> Co mąż który przenocował u szynkarza mówił we śnie?
Tempore noctis ei, qui apud amicum dormiebat, visus est alter orare, ut sibi pararet, dixit quoque se interfectum esse et plaustrum a caupone coniectum stercore tectum -> Podczas nocy, temu który spał u przyjaciela
wydawało się, że ten drugi prosi aby przyszedł mu z pomocą gdyż szynkarz szykuje mu śmierć, powiedział też...............
I tego nie umiem ładnie sformułować ;p
Głównie mi chodzi o to czy dobrze przetłumaczyłam czasy, pomóżcie proszę ;p
Tekst Cycerona
- Flavius Aetius
- Propraetor
- Posty: 1115
- Rejestracja: pt 28 kwie 2006, 22:23
Quid Cicero in libro suo describit - "Co Cyceron opisuje (praes.) w swoim dziele?", przeoczenie właściwego czasu, po w drugim zdaniu już poprawny,
Duo quidam viri iter una facerent et Megaram venissent - Nie ma potrzeby używania tu con. (facerent, venissent), wystarczy ind.: "faciebant, venerunt",
Alter viri ad amicum, alter viri ad cauponem pernoctatum properavit - "unus.. alter" - "jeden... drugi", nie ma potrzeby dodawania "vir"; "u przyjaciela/szynkarza" - "apud amicum/cauponem"; pernoctatum properavit - dosł. "udał się, aby przenocować", "pernoctatum" tu jako acc. supini oznaczający cel, jednak moim zdaniem nie warto tak sobie życia utrudniać i można zostawić po prostu "pernoctavit",
Quid viri ad cauponem properavit in somnio dixit ? -> Co mąż który przenocował u szynkarza mówił we śnie - "Quid vir, qui ad cauponeem properaverat, in somno dixit?", nie wiem, czemu jest ciągle "viri" (gen. sg.) zamiast nom. "vir"; przydałoby się tu jakieś zdanie podrzędne, które rozdzielałoby te dwie czynności, stąd zaimek względny "qui"; przydałoby się również jakieś następstwo w czasie tych dwóch czynności, stąd: "properaverat" - ppf., bo poszedł wcześniej; somnus, i - sen,
Tempore noctis ei, qui apud amicum dormiebat, visus est alter orare, ut sibi pararet, dixit quoque se interfectum esse et plaustrum a caupone coniectum stercore tectum - "podczas nocy temu, który spał u przyjaciela ukazał się drugi prosząc, aby mu pomógł; powiedział też, że został zabity i wóz przyciągnięty przez szynkarza został pokryty gnojem", jak widać, zdanie po polsku się nie klei, ale nie jestem w obecnej jego formie dojść, jakie były intencje jego autora. W poprzednich zdaniach po łacinie również jest kilka błędów, które poprawiłem.
Duo quidam viri iter una facerent et Megaram venissent - Nie ma potrzeby używania tu con. (facerent, venissent), wystarczy ind.: "faciebant, venerunt",
Alter viri ad amicum, alter viri ad cauponem pernoctatum properavit - "unus.. alter" - "jeden... drugi", nie ma potrzeby dodawania "vir"; "u przyjaciela/szynkarza" - "apud amicum/cauponem"; pernoctatum properavit - dosł. "udał się, aby przenocować", "pernoctatum" tu jako acc. supini oznaczający cel, jednak moim zdaniem nie warto tak sobie życia utrudniać i można zostawić po prostu "pernoctavit",
Quid viri ad cauponem properavit in somnio dixit ? -> Co mąż który przenocował u szynkarza mówił we śnie - "Quid vir, qui ad cauponeem properaverat, in somno dixit?", nie wiem, czemu jest ciągle "viri" (gen. sg.) zamiast nom. "vir"; przydałoby się tu jakieś zdanie podrzędne, które rozdzielałoby te dwie czynności, stąd zaimek względny "qui"; przydałoby się również jakieś następstwo w czasie tych dwóch czynności, stąd: "properaverat" - ppf., bo poszedł wcześniej; somnus, i - sen,
Tempore noctis ei, qui apud amicum dormiebat, visus est alter orare, ut sibi pararet, dixit quoque se interfectum esse et plaustrum a caupone coniectum stercore tectum - "podczas nocy temu, który spał u przyjaciela ukazał się drugi prosząc, aby mu pomógł; powiedział też, że został zabity i wóz przyciągnięty przez szynkarza został pokryty gnojem", jak widać, zdanie po polsku się nie klei, ale nie jestem w obecnej jego formie dojść, jakie były intencje jego autora. W poprzednich zdaniach po łacinie również jest kilka błędów, które poprawiłem.
Quod sis, esse velis, nihilque malis;
Summum nec metuas diem nec optes.
Marcus Valerius Martialis X, 47 12-13
Summum nec metuas diem nec optes.
Marcus Valerius Martialis X, 47 12-13