Witam
Mam takie 2 zdanka:
1.Nie mogę powiedzieć, że (ja) uważnie słuchałem recytującego poety.
2. Powiedz otwarcie, że (ty) nie zrozumiałeś wierszy poety.
Mpje propozycje:
1. Dicere non possum se attente poetam recitantem audivisse.
2. Dic aperte te versus poetarum non comprehendisse.
Proszę o sprawdzenie i ewentualne poprawienie. Dziękuję.
Dwa zdania do sprawdzenia!
1. Dicere non possum me attente poetam recitantem audivisse.
2. Dic aperte te carmina poetae non intellexisse.
versus, to wiersz w znaczeniu linijki tekstu. carmina - Acc Pl od carmen, carminis (n)
Moim zdaniem jeśli chodz o punkt pierwszy lepiej byłoby użyć formy biernej, dlatego że dwa bierniki obok siebie: me i poetam, pierwszy wywołany składnią ACI, drugi rekcją czasownika audire, mogą wprowadzić trochę zamieszania - kto kogo nie słuchał.
Czyli żeby nie było nieporozumień ja bym napisała: Nie mogę powiedzieć, że recytujący poeta był przeze mnie uważnie słuchany:
Dicere non possum recitantem poetam a me (Abl.)attente auditum esse.
Ale pierwsza opcja też jest ok
2. Dic aperte te carmina poetae non intellexisse.
versus, to wiersz w znaczeniu linijki tekstu. carmina - Acc Pl od carmen, carminis (n)
Moim zdaniem jeśli chodz o punkt pierwszy lepiej byłoby użyć formy biernej, dlatego że dwa bierniki obok siebie: me i poetam, pierwszy wywołany składnią ACI, drugi rekcją czasownika audire, mogą wprowadzić trochę zamieszania - kto kogo nie słuchał.
Czyli żeby nie było nieporozumień ja bym napisała: Nie mogę powiedzieć, że recytujący poeta był przeze mnie uważnie słuchany:
Dicere non possum recitantem poetam a me (Abl.)attente auditum esse.
Ale pierwsza opcja też jest ok
ciekawe określenie ten "accusativus składni"hernion pisze:Ale czy z tym "me" zamiast "se" to na 100%???
Bo w składni ACI z orzeczeniem w 1 osobie, accusativus składni wyrażamy zaimkiem "se", a to chyba właśnie taki przypadek??? Sam nie wiem...
ale nie o tym miałam: rozumiem, że chodzi Ci o sytuację, kiedy w polskim zdaniu oddawanym konstrukcją ACI masz czasownik w I osobie. w takim przypadku w ACI pojawia się "me", dlatego, że potrzeby jest accusativus od zaimka osobowego dla odpowiedniej osoby - "se" może się kojarzyć z polskim "się", które w formach zwrotnych występuje we wszystkich osobach, w przeciwieństwie do większości znanych mi obcych języków przykładowo po polsku odmieniamy: nazywam się, nazywasz się, nazywa się, a po włosku odpowiednio: mi chiamo, ti chiami, si chiama.
czy na tym polegała wątpliwość?
[i](...)kiedy zaczęliśmy samodzielnie układać zdania po łacinie i stwierdziliśmy, że wykute prawidła gramatyczne jak pokorni niewolnicy spieszą obsługiwać nasze myśli, serca przepełniły się nam ogromną radością.[/i]
Zresztą myślę, że dość trafnie... 