Fabulae Faciles - Łatwe opowiadania
Fabulae Faciles - Argonauci
3. Złote Runo
Iásón igitur cum calceum ámissum núlló modó recipere posset, únó pede núdó1 in régiam pervénit. Quem cum Peliás vídisset, subitó timóre adfectus est; intelléxit enim hunc esse hominem quem óráculum démónstrávisset2. Hóc igitur cónsilium iniit. Réx erat quídam Aeétés, quí régnum Colchidis illó tempore obtinébat. Huic commissum erat vellus illud aureum3 quod Phrixus ólim ibi relíquerat. Cónstituit igitur Peliás Iásoní negótium dare ut hóc vellere potírétur; cum enim rés esset mágní perículí, eum in itinere peritúrum esse spérábat. Iásonem igitur ad sé arcessívit, et eum cohortátus quid fierí vellet4 docuit. Ille etsí intellegébat rem esse difficillimam, negótium libenter suscépit. [ pokaż tłumaczenie ]
1 únó pede núdó. Ablativus absolutus. Brakuje imiesłowu, ponieważ "sum" go nie posiada.
2 démónstrávisset. Tryb łączący w mowie zależnej. Pelias pomyślał: "Híc est homó quem óráculum démónstrávit".
3 vellus aureum. Fryksos i jego siostra Helle zostali ocaleni od śmierci przez barana o złotym runie, który przenosił ich przez powietrze. Helle spadła w cieśninę oddzielającą Europę od Azji, zwaną odtąd Hellespont, "Morze Helle" (Dardanelle). Fryksos dotarł bezpiecznie do Kolchidy, gdzie złożył barana w ofierze, a jego runo oddał Ajetesowi.
4 quid fieri vellet. Pytanie zależne wprowadzone przez "docuit".